Jan Rubczak studiował w krakowskiej ASP w latach 1904-1911 pod kierunkiem Floriana Cynka i Józefa Pankiewicza, w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku oraz w Académie Colarossi w Paryżu. Przebywał w Paryżu w latach 1915-1923. Od 1924 roku prowadził w Krakowie prywatną Wolną Szkołę Malarstwa. Był członkiem TAP "Sztuka" oraz współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg". Wystawiał w kraju, brał udział w paryskich Salonach oraz reprezentował polską sztukę na międzynarodowych wystawach. Malował pejzaże i dekoracyjne martwe natury w realistycznej manierze, często w jaskrawych barwach. Uprawiał także akwarelę, jego grafiki zaliczane są do najwybitniejszych osiągnięć polskiej grafiki. Grafiką zajął się około 1908 roku, uprawiał techniki metalowe (akwaforta i akwatinta) oraz litografię. Interesował się głównie pejzażem i architekturą.
Inspiracją dla przedstawionej akwareli stał się dla artysty widok wiejskiego kościółka malowniczo wtopionego w krajobraz. Z niezwykłym mistrzostwem Jan Rubczak zgrywa zaobserwowane w naturze barwy na płaszczyźnie papieru. Nie miesza on kolorów przed ich nałożeniem na podłoże, a tony pośrednie uzyskuje nakładając czystą warstwę danego koloru na poprzedni. Dzięki pastelowym, jasnym barwom powstaje wrażenie niezwykłej lekkości i świeżości namalowanej przyrody.
Akwarela, papier; 23 x 33 cm
Sygnowany l. d.: Rubczak. Dedykacja p. d.: Pani Żannie | na pamiątkę | 932
Jan Rubczak studiował w krakowskiej ASP w latach 1904-1911 pod kierunkiem Floriana Cynka i Józefa Pankiewicza, w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku oraz w Académie Colarossi w Paryżu. Przebywał w Paryżu w latach 1915-1923. Od 1924 roku prowadził w Krakowie prywatną Wolną Szkołę Malarstwa. Był członkiem TAP "Sztuka" oraz współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg". Wystawiał w kraju, brał udział w paryskich Salonach oraz reprezentował polską sztukę na międzynarodowych wystawach. Malował pejzaże i dekoracyjne martwe natury w realistycznej manierze, często w jaskrawych barwach. Uprawiał także akwarelę, jego grafiki zaliczane są do najwybitniejszych osiągnięć polskiej grafiki. Grafiką zajął się około 1908 roku, uprawiał techniki metalowe (akwaforta i akwatinta) oraz litografię. Interesował się głównie pejzażem i architekturą.
Inspiracją dla przedstawionej akwareli stał się dla artysty widok wiejskiego kościółka malowniczo wtopionego w krajobraz. Z niezwykłym mistrzostwem Jan Rubczak zgrywa zaobserwowane w naturze barwy na płaszczyźnie papieru. Nie miesza on kolorów przed ich nałożeniem na podłoże, a tony pośrednie uzyskuje nakładając czystą warstwę danego koloru na poprzedni. Dzięki pastelowym, jasnym barwom powstaje wrażenie niezwykłej lekkości i świeżości namalowanej przyrody.