Akwarelista i rysownik. Absolwent szkoły malarskiej w Penzie i szkoły technicznej barona Stieglitza w Peterburgu. W latach 1915-22 służył w wojsku, a w roku 1923 przyjechał do Polski. Od roku 1923 wystawiał cykle swoich akwarel na wystawach w Płocku, Grudziądzu, Włocławku, Toruniu, Warszawie, Poznaniu, Łucku i Lublinie. Współzałożyciel i członek zarządu Towarzystwa Miłośników Sztuk Pięknych w Toruniu. Największą popularnością cieszyły się cykle akwarel: Z biegiem Wisły i Śląsk Cieszyński. Oferowana praca prezentowana była na trwającej od 1 maja 1926 roku wystawie 240 akwarel odbywającej się w sali Towarzystwa Rolniczego w Płocku. Na akwareli przedstawiony został najstarszy zabytek włocławskiej architektury. Kościół został wzniesiony w roku 1330, po zniszczeniu miasta przez Krzyżaków. Do czasu ukończenia w roku 1411 katedry - pełnił jej funkcje. Widoczna na akwareli neogotycka wieża pochodzi z roku 1888, kiedy zastąpiła gotycką, zwieńczoną barokowym hełmem.

21
Stanisław BŁOŃSKI (ok. 1890 Łuck - ?)

KOŚCIÓŁ ŚW. WITALISA WE WŁOCŁAWKU, ok. 1926

Akwarela, papier
32,5 x 22 cm
Sygnowany l.d.: Błoński
Na odwrocie pieczęć: Wystawa Szkiców | zabytków architektonicznych | miejscowości historycznych | Rzeczypospolitej Polskiej | STANISŁAWA BŁOŃSKIEGO
Stan zachowania: uszkodzenie papieru w górnej partii

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Akwarelista i rysownik. Absolwent szkoły malarskiej w Penzie i szkoły technicznej barona Stieglitza w Peterburgu. W latach 1915-22 służył w wojsku, a w roku 1923 przyjechał do Polski. Od roku 1923 wystawiał cykle swoich akwarel na wystawach w Płocku, Grudziądzu, Włocławku, Toruniu, Warszawie, Poznaniu, Łucku i Lublinie. Współzałożyciel i członek zarządu Towarzystwa Miłośników Sztuk Pięknych w Toruniu. Największą popularnością cieszyły się cykle akwarel: Z biegiem Wisły i Śląsk Cieszyński. Oferowana praca prezentowana była na trwającej od 1 maja 1926 roku wystawie 240 akwarel odbywającej się w sali Towarzystwa Rolniczego w Płocku. Na akwareli przedstawiony został najstarszy zabytek włocławskiej architektury. Kościół został wzniesiony w roku 1330, po zniszczeniu miasta przez Krzyżaków. Do czasu ukończenia w roku 1411 katedry - pełnił jej funkcje. Widoczna na akwareli neogotycka wieża pochodzi z roku 1888, kiedy zastąpiła gotycką, zwieńczoną barokowym hełmem.