Malarz i konserwator, bratanek portrecisty Kazimierza Pochwalskiego. W latach 1917-22 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rządu francuskiego, przez rok kształcił się u M. Denisa w Académie Ranson w Paryżu. Wystawiał w TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, w Zachęcie i IPS-ie w Warszawie. Ponadto brał udział w wystawach ugrupowań "Sztuka" (od 1924), "Jednoróg" i "Zwornik". W 1925 miał wystawę indywidualną w krakowskim TPSP, a w 1927 w Grudziądzu i Bydgoszczy. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Uprawiał też malarstwo ścienne, dekorując głównie kościoły diecezji krakowskiej (m.in. w Ciężkowicach, Ratoszynie, Myszkowie).
Olej, płótno; 75 x 55 cm
Sygnowany p.d.: Kasper Pochwalski
Obraz dwustronny, na odwrocie:
MACIERZYŃSTWO
Sygnowany p.d.: 929 | Kasper Pochwalski
Malarz i konserwator, bratanek portrecisty Kazimierza Pochwalskiego. W latach 1917-22 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rządu francuskiego, przez rok kształcił się u M. Denisa w Académie Ranson w Paryżu. Wystawiał w TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, w Zachęcie i IPS-ie w Warszawie. Ponadto brał udział w wystawach ugrupowań "Sztuka" (od 1924), "Jednoróg" i "Zwornik". W 1925 miał wystawę indywidualną w krakowskim TPSP, a w 1927 w Grudziądzu i Bydgoszczy. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Uprawiał też malarstwo ścienne, dekorując głównie kościoły diecezji krakowskiej (m.in. w Ciężkowicach, Ratoszynie, Myszkowie).