Malarz, pedagog, jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Stanisławskiego. W latach 1891-1900 studiował w krakowskiej Akademii pod kierunkiem m.in. Wyczółkowskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu studiów dwukrotnie otrzymał stypendium na dalszą edukację w Paryżu. W roku 1911 i 1924 zwiedzał Włochy. Od 1918 aż do wybuchu II wojny światowej był profesorem malarstwa krajobrazowego w macierzystej uczelni. Należał do wielu stowarzyszeń artystycznych, m.in. do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, wiedeńskiej Secesji, TZSP, ZPAP. Swoje prace prezentował na wystawach w kraju oraz za granicą.
Autolitografia barwa, papier; 40 x 28 cm (w świetle p-p)
Plansza z teki "Kraków 1911", wydanej przez Komitet Gospodarczy XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie. Lit.: M. Grońska, "Grafika w książce, tece i albumie", Warszawa 1994, poz. 13.
Malarz, pedagog, jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Stanisławskiego. W latach 1891-1900 studiował w krakowskiej Akademii pod kierunkiem m.in. Wyczółkowskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu studiów dwukrotnie otrzymał stypendium na dalszą edukację w Paryżu. W roku 1911 i 1924 zwiedzał Włochy. Od 1918 aż do wybuchu II wojny światowej był profesorem malarstwa krajobrazowego w macierzystej uczelni. Należał do wielu stowarzyszeń artystycznych, m.in. do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, wiedeńskiej Secesji, TZSP, ZPAP. Swoje prace prezentował na wystawach w kraju oraz za granicą.