Litografia pochodzi z Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików, wydanej staraniem Feliksa Jasieńskiego w Krakowie w roku 1903. Teka, zwana potocznie Teką Grafików Polskich miała charakter bibliofilski, wydana została w liczbie 120 egzemplarzy (w tym 20 luksusowych). Wchodzące w jej skład litografie odbijano przy udziale artystów w Zakładzie Litografii Artystycznej A. Pruszyńskiego, akwaforty w Zakładzie Artystycznym Braci Łopieńskich w Warszawie, jedyną fluorofortę odbił T. Estreicher. Wszystkie płyty i kamienie, z których odbijano ryciny zostały następnie zniszczone. W Tece znalazły się cztery ryciny Wyczółkowskiego, jedne z pierwszych graficznych prac artysty, który - zachęcony właśnie przez Jasieńskiego - zajął się grafiką stosunkowo późno, już jako pięćdziesięcioletni, doświadczony i w pełni ukształtowany malarz. Oprócz widoku Kościół Bożego Ciała były to portrety Juliusza Kossaka (dla wydania wytwornego), Jacka Malczewskiego i Feliksa Jasieńskiego.
Porównaj:
- D. Muszanka, Litografia Leona Wyczółkowskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław - Kraków 1958, s. 29-30;
- M. Grońska, Grafika w książce, tece, albumie, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 27-28, 189-190, nr kat. 5.
litografia czterobarwna, papier żeberkowany
47,5 x 33,7 cm (w świetle passe-partou)
sygn. na kamieniu p.d.: LWyczół | 903
Pochodzenie: kolekcja rodziny hr. Zamoyskich.
Litografia pochodzi z Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików, wydanej staraniem Feliksa Jasieńskiego w Krakowie w roku 1903. Teka, zwana potocznie Teką Grafików Polskich miała charakter bibliofilski, wydana została w liczbie 120 egzemplarzy (w tym 20 luksusowych). Wchodzące w jej skład litografie odbijano przy udziale artystów w Zakładzie Litografii Artystycznej A. Pruszyńskiego, akwaforty w Zakładzie Artystycznym Braci Łopieńskich w Warszawie, jedyną fluorofortę odbił T. Estreicher. Wszystkie płyty i kamienie, z których odbijano ryciny zostały następnie zniszczone. W Tece znalazły się cztery ryciny Wyczółkowskiego, jedne z pierwszych graficznych prac artysty, który - zachęcony właśnie przez Jasieńskiego - zajął się grafiką stosunkowo późno, już jako pięćdziesięcioletni, doświadczony i w pełni ukształtowany malarz. Oprócz widoku Kościół Bożego Ciała były to portrety Juliusza Kossaka (dla wydania wytwornego), Jacka Malczewskiego i Feliksa Jasieńskiego.
Porównaj:
- D. Muszanka, Litografia Leona Wyczółkowskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław - Kraków 1958, s. 29-30;
- M. Grońska, Grafika w książce, tece, albumie, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 27-28, 189-190, nr kat. 5.