Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u W Łuszczkiewicza i J. Matejki (1883-1886), oraz krótko w monachijskiej pracowni S. Hollósy`ego. Od 1890 r. mieszkał we Lwowie, od 1914 r. w Zakopanem (wówczas bywał często w Krakowie), a od 1921 r. w Poznaniu. Malował olejno i w technice akwareli portrety, pejzaże, sceny rodzajowe o tematyce wiejskiej, martwe natury, drzewa i studia kwiatów. Należał m.in. do Klubu Akwarelistów Polskich w Warszawie. W 1896 r. na międzynarodowej wystawie w Berlinie otrzymał złoty medal, a w 1925 r. za całokształt działalności artystycznej najwyższe odznaczenie honorowe na wystawie Portret polski.
akwarela na papierze naklejonym na tekturę,
35 x 49,8 cm,
sygnowana l.d. "Augustynowicz", na plecach fragment pieczątki Składu Wyrobów Malarskich Róży Aleksandrowicz w Krakowie
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u W Łuszczkiewicza i J. Matejki (1883-1886), oraz krótko w monachijskiej pracowni S. Hollósy`ego. Od 1890 r. mieszkał we Lwowie, od 1914 r. w Zakopanem (wówczas bywał często w Krakowie), a od 1921 r. w Poznaniu. Malował olejno i w technice akwareli portrety, pejzaże, sceny rodzajowe o tematyce wiejskiej, martwe natury, drzewa i studia kwiatów. Należał m.in. do Klubu Akwarelistów Polskich w Warszawie. W 1896 r. na międzynarodowej wystawie w Berlinie otrzymał złoty medal, a w 1925 r. za całokształt działalności artystycznej najwyższe odznaczenie honorowe na wystawie Portret polski.