Pochodzenie - kolekcja Emeryka Hutten-Czapskiego
Piotr Michałowski studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytecie w Getyndze. Naukę rysunku pobierał prywatnie w Krakowie. Od 1823 r. piastował szereg urzędów w administracji Królestwa Polskiego. Jako uczestnik Powstania Listopadowego, po jego upadku zmuszony był do emigracji. Od 1832 r. przebywał w Paryżu, gdzie poświęcił się wyłącznie malarstwu. Udoskonalał swój warsztat w pracowni batalisty Charleta, a w Luwrze studiował dzieła dawnych mistrzów. Pobyt w Paryżu miał znaczący wpływ na twórczość Michałowskiego, który właśnie tam zaczął poważnie zajmować się malarstwem, a swój warsztat twórczy rozszerzył o technikę olejną. W 1835 r. Michałowski wrócił do Krakowa, a od 1837 r. zajął się rodzinnym majątkiem Krzyżtoporzyce. W latach czterdziestych ponownie przebywał w Paryżu, rozważając możliwość osiedlenia się tam na stałe, jednak ostatecznie powrócił do Krakowa, gdzie w 1853 r. zaproponowano mu stanowisko dyrektora organizowanego właśnie TPSP.
Akwarela na papierze 41,5 x 58,5 cm (w świetle passe-partout)
Nie sygnowany
Pochodzenie - kolekcja Emeryka Hutten-Czapskiego
Piotr Michałowski studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytecie w Getyndze. Naukę rysunku pobierał prywatnie w Krakowie. Od 1823 r. piastował szereg urzędów w administracji Królestwa Polskiego. Jako uczestnik Powstania Listopadowego, po jego upadku zmuszony był do emigracji. Od 1832 r. przebywał w Paryżu, gdzie poświęcił się wyłącznie malarstwu. Udoskonalał swój warsztat w pracowni batalisty Charleta, a w Luwrze studiował dzieła dawnych mistrzów. Pobyt w Paryżu miał znaczący wpływ na twórczość Michałowskiego, który właśnie tam zaczął poważnie zajmować się malarstwem, a swój warsztat twórczy rozszerzył o technikę olejną. W 1835 r. Michałowski wrócił do Krakowa, a od 1837 r. zajął się rodzinnym majątkiem Krzyżtoporzyce. W latach czterdziestych ponownie przebywał w Paryżu, rozważając możliwość osiedlenia się tam na stałe, jednak ostatecznie powrócił do Krakowa, gdzie w 1853 r. zaproponowano mu stanowisko dyrektora organizowanego właśnie TPSP.