Wystawiany: Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. XII.1999-III.2000, Muzeum Narodowe w Szczecinie
Reprodukowany: Katalog wystawy "Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka, Szczecin 1999, il. str. 253
Na postawę artystyczną Gepperta w znaczący sposób oddziałała symbolistyczna sztuka Jacka Malczewskiego, w którego pracowni się kształcił. Częstym motywem w jego wczesnych pracach były sylwetki jeźdźców w pejzażu, zmonumentalizowane, ujęte w śmiałych skrótach perspektywicznych i szybkim ruchu. W czasie pobytu w Paryżu w 1957 r. artysta uległ wpływowi twórczości Raoula Dufy`ego. W jego obrazach pojawiła się żywa, porwana kreska opisująca formy niezależnie od plamy barwnej. W drugiej połowie lat 1950-ych skrystalizował się dojrzały styl malarski Gepperta zbliżony do abstrakcji aluzyjnej. Akty kobiece, ludowe rzeźby i sylwetki jeźdźców istniały teraz w odrealnionym świecie wizji artystycznej. Gamę barwną płócien wyznaczały tony zieleni, błękitów i brązów; materię malarską tworzyły gęste poziome smugi farby.
Olej, płótno; 117 x 90 cm
Sygn. p.d. Eugeniusz Geppert 1974
Estymacja: 30.000 - 40.000 zł
Wystawiany: Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka. XII.1999-III.2000, Muzeum Narodowe w Szczecinie
Reprodukowany: Katalog wystawy "Polski Paryż. Ecole de Paris. Kolekcja Wojciecha Fibaka, Szczecin 1999, il. str. 253
Na postawę artystyczną Gepperta w znaczący sposób oddziałała symbolistyczna sztuka Jacka Malczewskiego, w którego pracowni się kształcił. Częstym motywem w jego wczesnych pracach były sylwetki jeźdźców w pejzażu, zmonumentalizowane, ujęte w śmiałych skrótach perspektywicznych i szybkim ruchu. W czasie pobytu w Paryżu w 1957 r. artysta uległ wpływowi twórczości Raoula Dufy`ego. W jego obrazach pojawiła się żywa, porwana kreska opisująca formy niezależnie od plamy barwnej. W drugiej połowie lat 1950-ych skrystalizował się dojrzały styl malarski Gepperta zbliżony do abstrakcji aluzyjnej. Akty kobiece, ludowe rzeźby i sylwetki jeźdźców istniały teraz w odrealnionym świecie wizji artystycznej. Gamę barwną płócien wyznaczały tony zieleni, błękitów i brązów; materię malarską tworzyły gęste poziome smugi farby.