Artystka wizualna, fotografka teatralna, scenografka, podróżniczka. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała w Vysokej Skole Vytvarnych Umeni w Bratysławie (Słowacja) oraz Schule fu¨r Gestalltung w St. Gallen (Szwajcaria). W 2001 roku stypendystka miasta Sopot. W 2002 założyła duet fotograficzny hueckelserafin (wraz z Agatą Serafin), który w 2004 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Sopotu „Sopocka Muza dla Młodych Twórców”. W 2009 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2002 współpracuje z Tomaszem Śliwińskim w zakresie fotografii oraz realizacji filmów (w 2015 roku film Nasza klątwa był nominowany do Oscara w kategorii krótkometrażowego dokumentu). Współpracuje z Nowym Teatrem Krzysztofa Warlikowskiego, jest związana z Galerią Piekary (Poznań), Galerią Wanted Paris (Francja) oraz Agencją Millennium (Wielka Brytania). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych na całym świecie.
Ostatnie wystawy indywidualne: 2018 - Zdebiak, Hueckel, Self-Performance, Trienale fotografii w Hamburg, Germany; 2018 - Hueckel/Teatr II, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń; 2017 - Hueckel/Teatr II, Photomonth, Kraków; 2015 - Watching the ghosts, photography of human bodies; Poland’s theatre through the lens of Magda Hueckel, Teheran’s City Theater, Iran; 2015 - Magda Hueckel/Divadelní fotografie, International Theatre Festival, Pilzno, Czech Republic; 2015 - Autoportrety wyciszone, Galeria Bałtycka, Centrum Kultury, Koszalin; 2015 - Anima. Sacrum, Zpaf gallery, Kraków; 2014 - Anima, Imaginarium, Fotofestiwal, Łódź; 2014 - Anima,
Galeria Sztuki Współczesnej Wozownia, Toruń; 2013 - Anima, Galeria Piekary, Poznań; 2011 - Oddaj mi moją traumę... (together with Grażyna Tereszkiewicz), Galeria Pusta, Katowice; 2011 - Cykl REM, Galeria Strefa A, Kraków; 2011 - Kompozycje (lód), Gdańska Galeria Miejska 2, Gdańsk; 2011 - Transgresja (razem z Georgią Krawiec), Galeria FF, Fotofestiwal 2011, Łódź; 2010 - Kompozycje (lód), Galeria Fotografii pf, Poznań; 2010 - Autoportrety emocjonalne, Stara Galeria ZPAF, Warszawa; 2010 - Calmed self-portraits, Fotohuset, Kristiansand, Norway; 2010 - Cykl REM, Galeria Foto Art, Częstochowa.
Na cykl fotografii „Kompozycje (lód)” składają się obrazy przedstawiające Islandzką scenerię. Kontrastującą ze sobą czerń ziemi i biały, ostry i świetlisty kolor lodu. „Oglądając jej fotografie przywołujemy znane romantyczne pejzaże, aby znajome odniesienia ułatwiły nam odbiór. Czy gdy przenikniemy intelektualnie do tego obcego świata, stanie się on dla nas bardziej realny? Wiemy, że jest to Islandia. Czy ważne jest odniesienie do rzeczywistego, geograficznego miejsca? Mam wrażenie, że nie. Otrzymujemy zapis doświadczenie pewnego nastroju, miejsce pojawia się jako zrozumienie. [...] Nastrój wywołany przez zdjęcia można określić jako mieszankę życzliwego spokoju z czającym się podskórnie lękiem. Kontemplacyjne widoki przyrody jednocześnie wyciszają i pobudzają. Pustka krajobrazu przeraża, a jednocześnie podkreśla wielkość przyrody. Kolejny trop intelektualny - wzniosłość opisywana przez Edwarda Burke, a szczególnie Immanuela Kanta.”
(źródło: fragment tekstu do katalogu wystawy „Kompozycje (l.d)” Justyny Ryczek oraz www.wsjo.pl, www.hueckel.com.pl)
fotografia barwna, dibond, plexi; 70 x 105 cm;
na odwrocie nalepka autorska z informacją o fotografii oraz sygnaturą; nakład: 1/10.
Artystka wizualna, fotografka teatralna, scenografka, podróżniczka. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała w Vysokej Skole Vytvarnych Umeni w Bratysławie (Słowacja) oraz Schule fu¨r Gestalltung w St. Gallen (Szwajcaria). W 2001 roku stypendystka miasta Sopot. W 2002 założyła duet fotograficzny hueckelserafin (wraz z Agatą Serafin), który w 2004 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Sopotu „Sopocka Muza dla Młodych Twórców”. W 2009 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2002 współpracuje z Tomaszem Śliwińskim w zakresie fotografii oraz realizacji filmów (w 2015 roku film Nasza klątwa był nominowany do Oscara w kategorii krótkometrażowego dokumentu). Współpracuje z Nowym Teatrem Krzysztofa Warlikowskiego, jest związana z Galerią Piekary (Poznań), Galerią Wanted Paris (Francja) oraz Agencją Millennium (Wielka Brytania). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych na całym świecie.
Ostatnie wystawy indywidualne: 2018 - Zdebiak, Hueckel, Self-Performance, Trienale fotografii w Hamburg, Germany; 2018 - Hueckel/Teatr II, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń; 2017 - Hueckel/Teatr II, Photomonth, Kraków; 2015 - Watching the ghosts, photography of human bodies; Poland’s theatre through the lens of Magda Hueckel, Teheran’s City Theater, Iran; 2015 - Magda Hueckel/Divadelní fotografie, International Theatre Festival, Pilzno, Czech Republic; 2015 - Autoportrety wyciszone, Galeria Bałtycka, Centrum Kultury, Koszalin; 2015 - Anima. Sacrum, Zpaf gallery, Kraków; 2014 - Anima, Imaginarium, Fotofestiwal, Łódź; 2014 - Anima,
Galeria Sztuki Współczesnej Wozownia, Toruń; 2013 - Anima, Galeria Piekary, Poznań; 2011 - Oddaj mi moją traumę... (together with Grażyna Tereszkiewicz), Galeria Pusta, Katowice; 2011 - Cykl REM, Galeria Strefa A, Kraków; 2011 - Kompozycje (lód), Gdańska Galeria Miejska 2, Gdańsk; 2011 - Transgresja (razem z Georgią Krawiec), Galeria FF, Fotofestiwal 2011, Łódź; 2010 - Kompozycje (lód), Galeria Fotografii pf, Poznań; 2010 - Autoportrety emocjonalne, Stara Galeria ZPAF, Warszawa; 2010 - Calmed self-portraits, Fotohuset, Kristiansand, Norway; 2010 - Cykl REM, Galeria Foto Art, Częstochowa.
Na cykl fotografii „Kompozycje (lód)” składają się obrazy przedstawiające Islandzką scenerię. Kontrastującą ze sobą czerń ziemi i biały, ostry i świetlisty kolor lodu. „Oglądając jej fotografie przywołujemy znane romantyczne pejzaże, aby znajome odniesienia ułatwiły nam odbiór. Czy gdy przenikniemy intelektualnie do tego obcego świata, stanie się on dla nas bardziej realny? Wiemy, że jest to Islandia. Czy ważne jest odniesienie do rzeczywistego, geograficznego miejsca? Mam wrażenie, że nie. Otrzymujemy zapis doświadczenie pewnego nastroju, miejsce pojawia się jako zrozumienie. [...] Nastrój wywołany przez zdjęcia można określić jako mieszankę życzliwego spokoju z czającym się podskórnie lękiem. Kontemplacyjne widoki przyrody jednocześnie wyciszają i pobudzają. Pustka krajobrazu przeraża, a jednocześnie podkreśla wielkość przyrody. Kolejny trop intelektualny - wzniosłość opisywana przez Edwarda Burke, a szczególnie Immanuela Kanta.”
(źródło: fragment tekstu do katalogu wystawy „Kompozycje (l.d)” Justyny Ryczek oraz www.wsjo.pl, www.hueckel.com.pl)