Lit.: Stefan Wegner. Malarstwo. Prace na papierze, Galeria 86, październik - grudzień, Łódź 2005, kat. s. 41, il. Barwna.
Stefan Wegner pochodził z krakowskiego środowiska artystycznego, gdzie otrzymał wykształcenie w duchu młodopolskiego, impresyjnego malarstwa w pracowni m.in.: Władysława Pankiewicza. W 1930 roku przeprowadził się do Łodzi, tu obracał się w środowisku konstruktywistów i eksperymentalistów takich jak: Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro czy Karol Hiller. Był członkiem grupy artystycznej „Plastycy Nowocześni”, powstałej z inicjatywy grupy „a.r.” Jako bliski przyjaciel Strzemińskiego oraz współtwórca Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi był nierozerwalnie związany z awangardowym środowiskiem artystycznym. Wraz z Stanisławem Fijalkowskim stworzył projekt pierwszego wydania „Teorii Widzenia” Władysława Strzemińskiego. Od 1957 roku należał do grupy „Piąte Koło” wraz z Jerzym Nowosielskimczy Stanisławem Fijałkowsim, Ireneszem Pierzgalskim, Krystynem Zielińskim oraz Teresą Tyszkiewicz.
Swoje poglądy artystyczne opierał o racjonalizm i logikę. Oferowany obraz stanowi sentencję awangardowych tendencji propagowanych przez Wegnera, składa się ze zgeometryzowanych, przenikających się płaszczyzn rozmieszczonych w logicznym porządku kompozycyjnym, podkreślonym stonowanymi, nieraz laserunkowo położonymi na podobrazie, barwami.
olej, tektura; 33,5 x 45 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: (...) Stefan Wegner kompozycja syntetyczna III / Łódź 1958.
Lit.: Stefan Wegner. Malarstwo. Prace na papierze, Galeria 86, październik - grudzień, Łódź 2005, kat. s. 41, il. Barwna.
Stefan Wegner pochodził z krakowskiego środowiska artystycznego, gdzie otrzymał wykształcenie w duchu młodopolskiego, impresyjnego malarstwa w pracowni m.in.: Władysława Pankiewicza. W 1930 roku przeprowadził się do Łodzi, tu obracał się w środowisku konstruktywistów i eksperymentalistów takich jak: Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro czy Karol Hiller. Był członkiem grupy artystycznej „Plastycy Nowocześni”, powstałej z inicjatywy grupy „a.r.” Jako bliski przyjaciel Strzemińskiego oraz współtwórca Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi był nierozerwalnie związany z awangardowym środowiskiem artystycznym. Wraz z Stanisławem Fijalkowskim stworzył projekt pierwszego wydania „Teorii Widzenia” Władysława Strzemińskiego. Od 1957 roku należał do grupy „Piąte Koło” wraz z Jerzym Nowosielskimczy Stanisławem Fijałkowsim, Ireneszem Pierzgalskim, Krystynem Zielińskim oraz Teresą Tyszkiewicz.
Swoje poglądy artystyczne opierał o racjonalizm i logikę. Oferowany obraz stanowi sentencję awangardowych tendencji propagowanych przez Wegnera, składa się ze zgeometryzowanych, przenikających się płaszczyzn rozmieszczonych w logicznym porządku kompozycyjnym, podkreślonym stonowanymi, nieraz laserunkowo położonymi na podobrazie, barwami.