Poza rzeźbą Dunikowski zajmował się też malarstwem, przed II wojną światową - zwłaszcza portretowym. Wystawiał m.in. w Instytucie Propagandy Sztuki (1938). Po II wojnie światowej wykonał m.in. cykle "Oświęcim" (1949-1955), "Kaktusy" (1955-1957), "Baby nieborowskie" (1957-1958). W jego malarstwie widoczne były wpływy m.in. surrealizmu i abstrakcji. Jak zauważył Juliusz Starzyński, w porównaniu z wcześniejszą twórczością malarską "[...] obrazy powojenne stanowią najzupełniej nową jakość i odgrywają w całokształcie jego sztuki nieporównanie donioślejszą rolę".
akwarela, gwasz na brystolu,
41 x 53 cm,
sygnowana ołówkiem p.d. "X. Dunikowski", na odwrocie pieczątka "EXLIBRIS DAWSKI"
Poza rzeźbą Dunikowski zajmował się też malarstwem, przed II wojną światową - zwłaszcza portretowym. Wystawiał m.in. w Instytucie Propagandy Sztuki (1938). Po II wojnie światowej wykonał m.in. cykle "Oświęcim" (1949-1955), "Kaktusy" (1955-1957), "Baby nieborowskie" (1957-1958). W jego malarstwie widoczne były wpływy m.in. surrealizmu i abstrakcji. Jak zauważył Juliusz Starzyński, w porównaniu z wcześniejszą twórczością malarską "[...] obrazy powojenne stanowią najzupełniej nową jakość i odgrywają w całokształcie jego sztuki nieporównanie donioślejszą rolę".