Alfred Leni ca był wszech stron nie uzdolniony, stąd też nauka malarstwa była uzupełnieniem jego studiów w innych dziedzinach. Uczył się prywatnie u A. Hannytkiewicza i J. Kubowicza w Poznaniu w latach 1925-1928. W cza sie wojny przebywał w Krakowie, tutaj po znał bliżej artystów skupionych w "Grupie Krakowskiej". Przystąpił do niej dopiero w 1965 roku. Po powrocie do Poznania założył grupę "4F + R". Pod koniec lat pięćdziesiątych przeniósł się do Warszawy. Jego początkowe poczynania malarskie wiązały się z upodobaniem do surrealizmu. W 1949 roku po raz pierwszy po wstał w je go pracowni obraz faszystowski. Do końca lat pięćdziesiątych kształtował się bardzo indywidualny styl malarza, który z czasem stał się wyróżniającym czynnikiem je go twórczości. Cała przestrzeń obrazów wypełniona była przez malarza rozedrganymi formami odtworzonymi kontrastującymi kolorami. Malarz wystawiał swoje prace począwszy od roku 1925. Oferowany obraz należy do okresu naznaczonego samodzielnością, w którym krystalizowały się wyniki poszukiwań twórczych artysty po latach surrealistycznej metafory, collage`u i taszyzmu.