Alfred ABERDAM (1894-1963)
Studia artystyczne rozpoczął w akademii monachijskiej. W trakcie i wojny światowej został powołany do armii austriackiej i dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie dla jeńców wojennych na Syberii. Od 1921 w Polsce, rozpoczął studia w krakowskiej ASP u profesora Teodora Axentowicza, kontynuował studia w Berlinie w pracowni Aleksandra Archipenki, gdzie spotkał się z Zygmuntem Menkesem i Joachimem Weingartem. Następnie przebywał w Paryżu, biorąc udział w licznych wystawach, m.in. w Salonach paryskich (Niezależnych i Tuileries), w Wystawie Polskiej Sztuki Nowoczesnej w Galerii Éditions Bonaparte w 1929. W tej ostatniej zorganizował wystawę indywidualną w 1931. W 1932 miał wystawy we Lwowie i w Warszawie. Od 1933 należał do grupy Plastycy Nowocześni. W 1935 brał udział w wystawie polskich artystów tworzących we Francji w paryskiej Galerie des Beaux-arts. Po II wojnie światowej wystawy indywidualne między innymi w: Paryżu (1952), Londynie (1961), Tel-Awiwie (1962). W 1970 w genewskim Petit Palais urządzono wystawę retrospektywną.

36
Alfred ABERDAM (1894-1963)

Kompozycja Anioły

olej, dykta, 24 x 32 cm,
sygn. p.d.: Aberdam

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Alfred ABERDAM (1894-1963)
Studia artystyczne rozpoczął w akademii monachijskiej. W trakcie i wojny światowej został powołany do armii austriackiej i dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie dla jeńców wojennych na Syberii. Od 1921 w Polsce, rozpoczął studia w krakowskiej ASP u profesora Teodora Axentowicza, kontynuował studia w Berlinie w pracowni Aleksandra Archipenki, gdzie spotkał się z Zygmuntem Menkesem i Joachimem Weingartem. Następnie przebywał w Paryżu, biorąc udział w licznych wystawach, m.in. w Salonach paryskich (Niezależnych i Tuileries), w Wystawie Polskiej Sztuki Nowoczesnej w Galerii Éditions Bonaparte w 1929. W tej ostatniej zorganizował wystawę indywidualną w 1931. W 1932 miał wystawy we Lwowie i w Warszawie. Od 1933 należał do grupy Plastycy Nowocześni. W 1935 brał udział w wystawie polskich artystów tworzących we Francji w paryskiej Galerie des Beaux-arts. Po II wojnie światowej wystawy indywidualne między innymi w: Paryżu (1952), Londynie (1961), Tel-Awiwie (1962). W 1970 w genewskim Petit Palais urządzono wystawę retrospektywną.