Kompozycja abstrakcyjna należy do cyklu prac, których koncepcja powstała jeszcze w latach 30., a realizowana była przez artystę do lat 70. Najistotniejsze w tych dziełach są wzajemne relacje form geometrycznych będące kontrastem między kołem a kwadratem. Oparte na chłodnym, wzajemnym oddziaływaniu, budowane są prostymi środkami zestawiającymi płaszczyzny i przekątnie biegnące linie z formą kolistą lub wycinkiem koła. Zwięzłe i oszczędne w swym wyrazie, pozwalają zaliczyć Utkina do artystów, którym problematyka sztuki konstruktywistycznej była najbliższa.