W 1956 został współzałożycielem awangardowego Koła Młodych Plastyków, przekształconego później w Grupę Zamek działającą w Lublinie do 1959. W tym okresie twórczość Ziemskiego zdominowała abstrakcja. Na początku lat 1960. zaczęły powstawać tzw. "formury" - obrazy-obiekty o wyeksponowanej strukturze, bogatych efektach fakturowych i reliefowych nawarstwieniach. W połowie lat 1960. artysta porzucił formułę obrazowania typu informel na rzecz analizy zagadnień optycznych wpisując swą sztukę w obszar abstrakcji geometrycznej i doświadczeń badających relacje przestrzeni, ruchu i światła. Brał udział w manifestacjach ruchu neo-konstruktywistycznego; swe prace prezentował na Plenerach Koszalińskich w Osiekach (1965, 1970-1973), I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965); uczestniczył w sympozjach "Złotego Grona" w Zielonej Górze (1969, 1971, 1975), Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach i Sympozjum "Wrocław '70".