Nacht-Samborski należy do najwybitniejszych przedstawicieli tzw. szkoły sopockiej, kontynuującej tradycje polskiego koloryzmu. Jego wyostrzony zmysł kolorystyczny, niezwykła wrażliwość na barwne akordy i dar nadawania skromnym motywom niezwykłej urody malarskiej sytuują go wśród najwyżej cenionych polskich twórców doby powojennej. W oferowanych obrazach urzeka luźna struktura malarska, zamierzona szkicowość, wykorzystanie przypadkowych rozpływów farby. Jednocześnie malarz tworzy dźwięczne gamy nasyconych barw, zestraja fiolety, błękity i anemiczne róże z ostrymi, cytrynowymi żółcieniami. A wszystko to dla oddania lirycznego, niemal sentymentalnego w wyrazie portretu.