Malarz, grafik i scenograf. W 1922 r. rozpoczął naukę malarstwa w Szkole Przemysłowej we Lwowie pod kierunkiem P. Gajewskiego. Od 1928 r. kształcił się w Szkole Malarstwa i Rysunku J. Mehofferowej w Krakowie. W l. 1929-1935 odbył studia w krakowskiej ASP w pracowniach W. Jarockiego, F. Pautscha, T. Axentowicza i S. Kamockiego. W 1933 r. współtworzył awangardową Grupę Krakowską i wystawiał z Grupą Plastyków Nowoczesnych w Warszawie. W 1938 r. został aresztowany i osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. W 1939 r. osiedlił się we Lwowie. W l. 1941-43 był więziony w getcie, z którego uratował się ucieczką na Węgry. W 1945 r. powrócił do Krakowa. Był członkiem Grupy Młodych Plastyków i reaktywowanej w 1957 r. drugiej Grupy Krakowskiej. W 1954 r. został mianowany profesorem krakowskiej ASP. Oferowana praca jest reprezentatywna dla powojennego nurtu aluzyjnej abstrakcji geometrycznej wywodzącej się ze sztuki J. Miró i P. Klee. Zgeometyryzowane, addytywnie spiętrzone i wzajemnie przenikające się formy - nawiązujące do poetyki kubizmu - szczelnie wypełniają kadr obrazu akcentując płaszczyznowość kompozycji. Czyste plamy błękitów, brązów i czerwieni dookreślają mocne, czarne kontury. Pobrzmiewają tu jeszcze reminiscencje wielokierunkowych poszukiwań i eksperymentów formalnych znamiennych dla środowiska Grupy Krakowskiej z l. 30. Analogię formalną dla omawianej pracy stanowi "Kompozycja abstrakcyjna" Sterna z wczesnych l. 50. należąca do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie opublikowana w katalogu wystawy monograficznej artysty zorganizowanej w 1972 (tabl. II) oraz "Kompozycja geometryczna" z 1954 r. w kolekcji Muzeum Narodowego w Kielcach.
akwarela, papier, 19 x 26,2 (w świetle passe-partout)
nie sygn.
Malarz, grafik i scenograf. W 1922 r. rozpoczął naukę malarstwa w Szkole Przemysłowej we Lwowie pod kierunkiem P. Gajewskiego. Od 1928 r. kształcił się w Szkole Malarstwa i Rysunku J. Mehofferowej w Krakowie. W l. 1929-1935 odbył studia w krakowskiej ASP w pracowniach W. Jarockiego, F. Pautscha, T. Axentowicza i S. Kamockiego. W 1933 r. współtworzył awangardową Grupę Krakowską i wystawiał z Grupą Plastyków Nowoczesnych w Warszawie. W 1938 r. został aresztowany i osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. W 1939 r. osiedlił się we Lwowie. W l. 1941-43 był więziony w getcie, z którego uratował się ucieczką na Węgry. W 1945 r. powrócił do Krakowa. Był członkiem Grupy Młodych Plastyków i reaktywowanej w 1957 r. drugiej Grupy Krakowskiej. W 1954 r. został mianowany profesorem krakowskiej ASP. Oferowana praca jest reprezentatywna dla powojennego nurtu aluzyjnej abstrakcji geometrycznej wywodzącej się ze sztuki J. Miró i P. Klee. Zgeometyryzowane, addytywnie spiętrzone i wzajemnie przenikające się formy - nawiązujące do poetyki kubizmu - szczelnie wypełniają kadr obrazu akcentując płaszczyznowość kompozycji. Czyste plamy błękitów, brązów i czerwieni dookreślają mocne, czarne kontury. Pobrzmiewają tu jeszcze reminiscencje wielokierunkowych poszukiwań i eksperymentów formalnych znamiennych dla środowiska Grupy Krakowskiej z l. 30. Analogię formalną dla omawianej pracy stanowi "Kompozycja abstrakcyjna" Sterna z wczesnych l. 50. należąca do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie opublikowana w katalogu wystawy monograficznej artysty zorganizowanej w 1972 (tabl. II) oraz "Kompozycja geometryczna" z 1954 r. w kolekcji Muzeum Narodowego w Kielcach.