Obraz pochodzi z końca lat 50. Wówczas właśnie wykrystalizował się styl Nowosielskiego wywodzący się z fascynacji ikoną i sztuką sakralną a równocześnie będący odzwierciedleniem poglądów artysty na malarstwo widziane jako synteza materialnych (przedmiotowych) i abstrakcyjnych (wywiedzionych z intelektu) aspektów rzeczywistości. Obrazy abstrakcyjne i figuratywne powstają więc w twórczości malarza niejako równolegle i równorzędnie dzielą między sobą uduchowioną atmosferę jego sztuki.