Malarz, rzeźbiarz, grafik, scenograf. Studiował w latach 1952-58 w poznańskiej PWSSP w pracowni B. Wójtowicza. Od 1965 r. zajmuje się pracą dydaktyczną w macierzystej uczelni; w 1970 r. objął stanowisko kierownika Katedry Działań Malarskich i Rzeźbiarskich na Architekturze i Urbanistyce. Od 1961 r. wykonuje projekty scenografii dla Teatru Marcinek w Poznaniu. W 1978 r. przyznano artyście Nagrodę im. Jana Cybisa. Zajmuje się teorią i filozofią sztuki. Zasadniczy obszar jego eksperymentów i analiz stanowi przestrzeń. W poszukiwaniach Berdyszaka znajduje odzwierciedlenie fascynacja panteistyczną filozofią Wschodu, próba oddania uniwersalnych praw natury, współbrzmiących rytmów kosmosu i mikrokosmosu.
Na początku lat 60. twórca odrzucił konwencjonalny prostokątny format obrazu zastępując go odcinkami kół. Z tego okresu pochodzi prezentowana praca oparta na zestawieniu dwóch reliefowych form na neutralnej płaszczyźnie obrazu. Na nich widoczne są abstrakcyjnie potraktowane fragmenty horyzontalnego pejzażu utrzymane w brązach, czerwieniach i czerniach.