Edukacje artystyczna odbył w łódzkiej PWSSP (1949-1950) oraz warszawskiej ASP (1950-1956). Wczesna twórczość Opałki należała do nurtu malarstwa realistycznego. W końcu lat 50-tych artysta zaczął uprawiać malarstwo materii, stworzył cykl prac o wyraźnie zaznaczonym rytmie (Chronomy, 1961-1963, Fonematy, 1963-1964). Od tego czasu w twórczości artysty obowiązuje zasada harmonii. Od 1970 r. jest ona wyrażana przez zasadę "progresywnego liczenia" - powstają obrazy wypełniane zapisem kolejnych chwil przepływającego czasu.
R. Opałka został uhonorowany międzynarodowymi nagrodami w dziedzinie grafiki oraz Nagrodą Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida (1970). Uczestniczył w Biennale w Sčo Paulo (1969, 1977), Documenta w Kassel (1977), Biennale w Wenecji (1995).
1956 r.
Olej na kartonie 48 x 37 cm (w świetle passe-partout)
Sygnowany l.d. - "R.O. 56"
Edukacje artystyczna odbył w łódzkiej PWSSP (1949-1950) oraz warszawskiej ASP (1950-1956). Wczesna twórczość Opałki należała do nurtu malarstwa realistycznego. W końcu lat 50-tych artysta zaczął uprawiać malarstwo materii, stworzył cykl prac o wyraźnie zaznaczonym rytmie (Chronomy, 1961-1963, Fonematy, 1963-1964). Od tego czasu w twórczości artysty obowiązuje zasada harmonii. Od 1970 r. jest ona wyrażana przez zasadę "progresywnego liczenia" - powstają obrazy wypełniane zapisem kolejnych chwil przepływającego czasu.
R. Opałka został uhonorowany międzynarodowymi nagrodami w dziedzinie grafiki oraz Nagrodą Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida (1970). Uczestniczył w Biennale w Sčo Paulo (1969, 1977), Documenta w Kassel (1977), Biennale w Wenecji (1995).