Stanisław Ejsmond był synem malarza Franciszka Ejsmonda, pod którego wyłącznym kierownictwem odbył studia artystyczne. W 1910 roku debiutował w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, gdzie głównie, wielokrotnie wystawiał swe prace w latach 1910-1937 i aktywnie działał w Komitecie TZSP i często zasiadał w jego sądach konkursowych. We wrześniu 1939 r. uczestniczył w ewakuacji zbiorów Zachęty, wywożąc do Lublina m.in. obrazy J. Matejki /Bitwa pod Grunwaldem i Kazanie Skargi/. Zginął w czasie bombardowania miasta. Malował odznaczające się dekoracyjnością i zaletami koloru kwiaty, martwe natury, portrety, a także kompozycje fantastyczne.