Ukończył krakowską ASP, gdzie malarstwo studiował pod kierunkiem Jerzego Fedkowicza i Zbigniewa Pronaszki. Swe obrazy prezentował na słynnej wystawie " Arsenału" w roku 1955. Na stałe związał się z Galerią "Krzywe Koło", gdzie wielokrotnie wystawiał swe obrazy. Szczególna wrażliwość na jakości barwne pozwala włączyć jego twórczość w nurt malarstwa kolorystycznego. W latach 70. artysta dokonywał w swych obrazach podziału przestrzeni na barwne pola, kontrastując je i dopełniając okruchami czystej barwy. Jego malarstwo, pozornie dalekie od treści literackich, filozoficznych czy religijnych, w latach 80. zaczęło wkraczać w obszar metafizyki. Powstaje wówczas cykl "Malowanie Dziesięciorga Przykazań" (1986). W dramatycznym czasie stanu wojennego Gierowski opowiada się po stronie zniewolonego społeczeństwa i włącza się w obieg kultury niezależnej. Prezentowane notatki akwarelowe powstały we wczesnej fazie twórczości artysty. Kompozycja pierwszej oparta została na przecinającej neutralną płaszczyznę papieru diagonali, którą stanowią lawowane pasma czerwieni, fioletów i błękitów. Centrum drugiej z notatek stanowi centralnie usytuowane pasmo złożone z fioletu i oliwkowej zieleni.