Sasza BLONDEL (1909-1949)
W latach 1931-32 studiował architekturę w Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts w Paryżu i równolegle w latach 1931-34 malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem T. Axentowicza, W. Jarockiego i F. Pautscha. Był współtwórcą grupy artystycznej Żywi oraz Grupy Krakowskiej, skupiającej awangardę artystyczno-polityczną. Wystawiał z Grupą w latach 1933-37, brał udział w wystawach w IPS (1936-37). W 1937 roku wyjechał na stałe do Paryża. Od 1942 roku używał przybranego nazwiska Andre Blondel. Po roku 1945 działał w Paryżu i na południu Francji, biorąc udział w licznych wystawach. W 1959 roku, w dziesiątą rocznicę śmierci, zorganizowano duży pokaz jego prac w Narbonne i Sete. W 1970 roku odbyła się wystawa retrospektywna w Muzeum Narodowym w Krakowie, obejmująca blisko 250 dzieł artysty. Dominującą tendencją widoczną w malarstwie Blondera było dążenie do wzmocnienia siły wyrazu, pogłębienia ekspresji dzieła, stanowiące niejako wspólny mianownik jego artystycznych poczynań w kolejnych etapach twórczości.
akwarela, papier, 32 x 40 cm,
sygn. p.d.: Blondel
Sasza BLONDEL (1909-1949)
W latach 1931-32 studiował architekturę w Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts w Paryżu i równolegle w latach 1931-34 malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem T. Axentowicza, W. Jarockiego i F. Pautscha. Był współtwórcą grupy artystycznej Żywi oraz Grupy Krakowskiej, skupiającej awangardę artystyczno-polityczną. Wystawiał z Grupą w latach 1933-37, brał udział w wystawach w IPS (1936-37). W 1937 roku wyjechał na stałe do Paryża. Od 1942 roku używał przybranego nazwiska Andre Blondel. Po roku 1945 działał w Paryżu i na południu Francji, biorąc udział w licznych wystawach. W 1959 roku, w dziesiątą rocznicę śmierci, zorganizowano duży pokaz jego prac w Narbonne i Sete. W 1970 roku odbyła się wystawa retrospektywna w Muzeum Narodowym w Krakowie, obejmująca blisko 250 dzieł artysty. Dominującą tendencją widoczną w malarstwie Blondera było dążenie do wzmocnienia siły wyrazu, pogłębienia ekspresji dzieła, stanowiące niejako wspólny mianownik jego artystycznych poczynań w kolejnych etapach twórczości.