Urodzony w Moskwie, edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Dokształcania Zawodowego nr 10 i kontynuował w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem W. Strzemińskiego. W 1948 roku uczestniczył w wystawie Klubu Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie, a także współpracował przy realizacji sali neoplastycznej według projektu Strzemińskiego w Muzeum Sztuki w Łodzi. W roku 1960 dokonał jej rekonstrukcji, zaprojektował też "II salę neoplastyczną". Wystawy twórczości artysty odbyły się w Warszawie (Galeria Zachęta, 1978) oraz w Łodzi (BWA, 1983). Obrazy Utkina znajdują się w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi.
Jego twórczość cechuje rygorystyczna geometryzacja form i ascetyczna, kontrastowa kolorystyka. Utkin sięga do tradycji konstruktywizmu wypracowanej przez K. Malewicza, A. M. Rodczenkę i W. J. Tatlina. Znamienną dla jego sztuki formułą obrazowania są cykle: w latach 1930-1949 tworzyły je pejzaże, później kompozycje geometryczne i serie zatytułowane "Kości", "Morze", "Miasto". Prezentowana kompozycja nawiązuje do postkonstruktywistycznej estetyki i op-artowskiej stylistyki; zasadniczą rolę odgrywa tu podział płaszczyzny obrazowej na zgeomeryzowane sfery zmąconej bieli i złamanej brązem czerni, które działają wizualnie na zasadzie kontrapunktu.