Studia artystyczne odbył w latach 1945-1951 w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk plastycznych pod kierunkiem W. Strzemińskiego. Swoje umiejętności malarskie doskonalił we Francji w okresie 1948-1949 w pracowni F. Légera. Po uzyskaniu dyplomu wykładał na macierzystej uczelni. Należał do grona twórców grupy St-53, nawiązującej, jak w oferowanej pracy, do twórczości Strzemińskiego. Uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 r. oraz w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 1957 r. Uprawiał techniki malarskie i rysunkowe, zajmował się scenografią, tworzył formy przestrzenne. W zwartych kompozycjach figuralnych Kunka wydobywał formy wyrazistym konturem. Pogłębioną ekspresję uzyskiwał dzięki nasyconej, kontrastowej gamie barwnej.