„(…) zauważamy, ze artysta wyraźnie wyprzedził czas postmodernizmu, wprowadzając już w latach sześćdziesiątych XX wieku do swoich realizacji artystycznych oraz komentarzy teoretycznych kategorie charakteryzujące sztukę postmodernistyczną, a nawet niektóre cechy obecne w sztuce światowej w fasie transkulturowego globalizmu przełomu XX i XXI wieku.

Proces sine qua non postmodernistyczny, jakim jest dekonstrukcja renesansowej formy dzieła plastycznego, jedynie naruszonej i zdeformowanej przez modernizm, był obecny od początku w twórczości artysty. Jan Berdyszak poruszał konsekwentnie - zarówno na poziomie artefaktów, jak też w teoretycznej refleksji towarzyszącej praktyce artystycznej - zagadnienia rozbijające europejskie pojęcia dzieła sztuki. Jak twierdzi sam artysta, jego zainteresowanie dziełem zawsze wyrastało z koncepcji filozoficznych”.

Elżbieta Kościelniak „Filozofia sztuki Jana Berdyszaka”, w: E. Kościelak, M. Szafkowska, Jan Berdyszak. Szkice i rysunki, Wrocław, 2012, s. 9.