Pochodzenie: sprzedaż Artcurial 27 marca 2013 r. Lot 348
Nabyty przez obecnych właścicieli na powyższej aukcji (Kolekcja Daniel Abissror)
Nabywca otrzyma certyfikat od pani Aline Boutin z datą 19 kwietnia 1990 r.
Bibliografia: Cserba Júlia, Kopeczky Csaba, Makláry Kálmán, Alfred Reth, 1884-1966: from cubism to abstraction, Makláry Artworks, Paryż, Budapeszt, 2003, reprodukcja s. 287 pod numerem 248. A
Alfred Reth urodził się w 1884 roku w Budapeszcie, w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej. Studiował malarstwo w Budapeszteńskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Károlya Ferenczy'ego, a następnie wyjechał na rok do Włoch. W 1904 roku przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w Académie Jacques’a-Émile’a Blanche’a. Kolejny krótki pobyt we Włoszech pozwolił mu na dalsze studia w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji.
Po powrocie do Paryża w 1907 roku Reth poznał etnolożkę i buddystkę Suzanne Karpelès, która zapoznała go z filozofią Wschodu i myślą mistyczną. Idee te zaczęły odtąd istotnie wpływać na jego twórczość. W 1913 roku artysta zaprezentował w Berlinie aż 80 prac kubistycznych, reprezentując współczesną sztukę francuską. W 1914 roku wstąpił do armii francuskiej. W latach 1931–1936 był członkiem grupy Abstraction–Création, której celem było promowanie sztuki abstrakcyjnej. Wśród jej członków znajdowali się m.in. Jean Arp, Auguste Herbin i Georges Valmier.
W 1946 roku Reth brał udział w prestiżowym Salonie „Réalités Nouvelles”. Był związany ze Szkołą Paryską. Początkowo tworzył portrety, martwe natury i pejzaże w duchu kubizmu, operując naprzemiennie brązami i jasnymi barwami oraz eksperymentując z technikami piasku i kolażu. Od lat 20. XX wieku jego styl ewoluował w kierunku niemal całkowitej abstrakcji.
Zmarł w Paryżu 15 września 1966 roku, niedługo po powrocie z wystawy w Chicago.
Artysta wystawiał m.in. w Salon d’Automne (1910, 1934, 1940), Salon des Indépendants (1911, 1912) oraz Salon des Tuileries (1925, 1926). Jego prace były prezentowane w licznych galeriach i muzeach w całej Europie: we Francji: w Paryżu (Galerie Henri, Galerie B. Weill, Galerie Denise René, de l’Institut, Petit Palais), Lyonie (Galerie Folklore, Musée Saint-Pierre), Saint-Étienne (Musée d'Art et d'Industrie, Musée de Saint-Étienne), Saint-Tropez (Galerie du Port), a także w Londynie, Berlinie, Budapeszcie, Genewie, Kopenhadze, Sztokholmie, Warszawie, Krakowie i Jugosławii.
EV
Technika mieszana, płyta; 60 x 51 cm;
Na odwrociu płyty pieczęć galerii La Pochade
Pochodzenie: sprzedaż Artcurial 27 marca 2013 r. Lot 348
Nabyty przez obecnych właścicieli na powyższej aukcji (Kolekcja Daniel Abissror)
Nabywca otrzyma certyfikat od pani Aline Boutin z datą 19 kwietnia 1990 r.
Bibliografia: Cserba Júlia, Kopeczky Csaba, Makláry Kálmán, Alfred Reth, 1884-1966: from cubism to abstraction, Makláry Artworks, Paryż, Budapeszt, 2003, reprodukcja s. 287 pod numerem 248. A
Alfred Reth urodził się w 1884 roku w Budapeszcie, w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej. Studiował malarstwo w Budapeszteńskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Károlya Ferenczy'ego, a następnie wyjechał na rok do Włoch. W 1904 roku przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w Académie Jacques’a-Émile’a Blanche’a. Kolejny krótki pobyt we Włoszech pozwolił mu na dalsze studia w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji.
Po powrocie do Paryża w 1907 roku Reth poznał etnolożkę i buddystkę Suzanne Karpelès, która zapoznała go z filozofią Wschodu i myślą mistyczną. Idee te zaczęły odtąd istotnie wpływać na jego twórczość. W 1913 roku artysta zaprezentował w Berlinie aż 80 prac kubistycznych, reprezentując współczesną sztukę francuską. W 1914 roku wstąpił do armii francuskiej. W latach 1931–1936 był członkiem grupy Abstraction–Création, której celem było promowanie sztuki abstrakcyjnej. Wśród jej członków znajdowali się m.in. Jean Arp, Auguste Herbin i Georges Valmier.
W 1946 roku Reth brał udział w prestiżowym Salonie „Réalités Nouvelles”. Był związany ze Szkołą Paryską. Początkowo tworzył portrety, martwe natury i pejzaże w duchu kubizmu, operując naprzemiennie brązami i jasnymi barwami oraz eksperymentując z technikami piasku i kolażu. Od lat 20. XX wieku jego styl ewoluował w kierunku niemal całkowitej abstrakcji.
Zmarł w Paryżu 15 września 1966 roku, niedługo po powrocie z wystawy w Chicago.
Artysta wystawiał m.in. w Salon d’Automne (1910, 1934, 1940), Salon des Indépendants (1911, 1912) oraz Salon des Tuileries (1925, 1926). Jego prace były prezentowane w licznych galeriach i muzeach w całej Europie: we Francji: w Paryżu (Galerie Henri, Galerie B. Weill, Galerie Denise René, de l’Institut, Petit Palais), Lyonie (Galerie Folklore, Musée Saint-Pierre), Saint-Étienne (Musée d'Art et d'Industrie, Musée de Saint-Étienne), Saint-Tropez (Galerie du Port), a także w Londynie, Berlinie, Budapeszcie, Genewie, Kopenhadze, Sztokholmie, Warszawie, Krakowie i Jugosławii.
EV