W latach 1935-1939 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Mieczysława Kotarbińskiego, dyplom uzyskał w 1947 roku. Nie był związany z żadnym ugrupowaniem artystycznym i rzadko uczestniczył w wystawach zbiorowych. W 1980 roku odbyła się duża indywidualna wystawa jego malarstwa w Narodowej Galerii Sztuki "Zachęta". Zmarł 25 grudnia 1982 roku. Ostatnio prace Andrzeja Mierzejewskiego prezentowane były w 2004 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie, na wspólnej wystawie Jacka, Andrzeja i Jerzego Mierzejewskich.
Sam artysta w następujących słowach opisywał swoje malarstwo i stosunek do świata:
"Wspomnienia, jak wiadomo, w życiu twórczym odgrywają olbrzymią rolę. Myśl, wrażliwość, świat wewnętrzny, wizja świata widzianego poprzez własną osobowość i znalezienie języka plastycznego dla wyrażenia go - są to sprawy sumienia. Trzeba pozostać wiernym sobie. Nie iść na ustępstwa i kompromisy. Zajmowałem się w życiu wieloma rzeczami i umiem wiele rzeczy. Malować zaś umiem tylko jeden obraz. Siebie".