Kielisiński, uczeń Jana Feliksa Piwarskiego. był mistrzem małych form, nawiązując do spuścizny Norblina i jego środowiska. Akwaforty Kielisińskiego, przedstawiają charakterystyczne typy ludowe z różnych stron Polski, m.in. Stryja, Sambora, Sokala, Gorlic, Tarnowa, Pińczowa, Śląska, Poznania. Artysta uchwycił scenki rodzajowe z Krakowa, Warszawy, Lwowa, Poznania - przekupniów, żebraków, mieszczan. Druga duża grupa prac to dokumentacja zabytków przeszłości - artysta ukazał m.in. Trembowlę, Medykę, Kraków, Pińczów, Krzyżtopór, Warszawę, Jabłonnę. Kielisiński sporządzał również wizerunki monet oraz pieczęci, a także portrety (w tym autoportret), przedstawienia postaci w strojach historycznych oraz wizerunki ważniejszych zabytków (m.in. rzeźb z nagrobków królewskich na Wawelu).
Kompletna edycja graficznego dorobku Kajetana Wincentego Kielisińskiego.
• Album. Poznań 1853. Nakładem Księgarni Jana Konstantego Żupańskiego, litografia i druk M. Jaroczyńskiego w Poznaniu; 4o, s. nlb 64, tabl. ryc. 28 (223 akwaforty); zachowane okładki broszurowe.
• Poszyt dodatkowy. Poznań 1855. Nakładem Księgarni J. K. Żupańskiego, 4o tabl. ryc. 9 (21 akwafort), zachowana przednia okładka broszurowa.
Akwaforty datowane na lata 1836-1843, w większości nie były publikowane za życia artysty. Dopiero księgarz poznański Jan Konstanty Żupański wydał je w formie albumu. Na jednej planszy odbito od 4 do 23 akwafort dzieląc je według tematów. Całość poprzedzono wstępem poświęconym twórczości grafika oraz frontispisem wykonanym w akwaforcie przez Mariana Jaroczyńskiego (1819-1901), ucznia i przyjaciela Kielisińskiego. W dwa lata później Żupański wydał "Poszyt dodatkowy", uzupełniający poprzednie wydawnictwo.
Kielisiński, uczeń Jana Feliksa Piwarskiego. był mistrzem małych form, nawiązując do spuścizny Norblina i jego środowiska. Akwaforty Kielisińskiego, przedstawiają charakterystyczne typy ludowe z różnych stron Polski, m.in. Stryja, Sambora, Sokala, Gorlic, Tarnowa, Pińczowa, Śląska, Poznania. Artysta uchwycił scenki rodzajowe z Krakowa, Warszawy, Lwowa, Poznania - przekupniów, żebraków, mieszczan. Druga duża grupa prac to dokumentacja zabytków przeszłości - artysta ukazał m.in. Trembowlę, Medykę, Kraków, Pińczów, Krzyżtopór, Warszawę, Jabłonnę. Kielisiński sporządzał również wizerunki monet oraz pieczęci, a także portrety (w tym autoportret), przedstawienia postaci w strojach historycznych oraz wizerunki ważniejszych zabytków (m.in. rzeźb z nagrobków królewskich na Wawelu).