Komplet neorokokowy (kanapa-leżanka i para taboretów), białolakierowany, z pozłacanymi rze¼bionymi ornamentami (liście akantu, palmety oraz motyw rocailles), wyściełany, obity tkaniną w kwiaty. Ramiaki szkieletów siedzisk profilowane, faliście kształtowane. Nogi esowato wygięte, zakończone wolutową stopką na obcasie; w taboretach spięte krzyżowym wiązaniem z falistymi łączynami. Siedzenia z wybrzuszonymi oskrzyniami, u dołu faliście wyciętymi, z tapicerką na sprężynach. Kanapa--leżanka z pełnym bokiem po lewej stronie i oparciem o zarysie połowy wolutowego (rozerwanego) przyczółka. Stolik, z trójbocznym blatem, wypełnionym płytą marmurową, lakierowany na biało, z pozłacanymi, rze¼bionymi ornamentami (motyw rocailles, liście akantu i muszle), wsparty na trzech wysmukłych, kabriolowych nogach ujętych półwałkiem, zakończonych wolutową stopką na obcasie. Wiązanie nóg złożone z esowatych łączyn, spiętych kwiatonem. Oskrzynie pośrodku wybrzuszone, u dołu faliście wycięte, łukowato połączone z nogami. Kamienna płyta blatu ujęta szerokim, drewnianym obramieniem mocowanym do oskrzynienia kołkami. Obrzeże profilowane, rze¼bione w lancetowate liście zbliżone do kimationu lesbijskiego. Meble wykonane w Europie Środkowej, na przełomie XIX i XX wieku, nawiązują do sprzętów rokokowych z około trzeciej ćwierci XVIII wieku.
Materiał: kanapa taborety - brzoza; stolik - konstrukcja: sosna, płyta blatu - biały marmur
Wymiary: kanapa-leżanka - 84 x 120 x ok. 60 cm; taborety - ok. 50 x 45 x ok. 43,5 cm, stolik - 75,8 x 51,5 x 50,5 cm
Komplet neorokokowy (kanapa-leżanka i para taboretów), białolakierowany, z pozłacanymi rze¼bionymi ornamentami (liście akantu, palmety oraz motyw rocailles), wyściełany, obity tkaniną w kwiaty. Ramiaki szkieletów siedzisk profilowane, faliście kształtowane. Nogi esowato wygięte, zakończone wolutową stopką na obcasie; w taboretach spięte krzyżowym wiązaniem z falistymi łączynami. Siedzenia z wybrzuszonymi oskrzyniami, u dołu faliście wyciętymi, z tapicerką na sprężynach. Kanapa--leżanka z pełnym bokiem po lewej stronie i oparciem o zarysie połowy wolutowego (rozerwanego) przyczółka. Stolik, z trójbocznym blatem, wypełnionym płytą marmurową, lakierowany na biało, z pozłacanymi, rze¼bionymi ornamentami (motyw rocailles, liście akantu i muszle), wsparty na trzech wysmukłych, kabriolowych nogach ujętych półwałkiem, zakończonych wolutową stopką na obcasie. Wiązanie nóg złożone z esowatych łączyn, spiętych kwiatonem. Oskrzynie pośrodku wybrzuszone, u dołu faliście wycięte, łukowato połączone z nogami. Kamienna płyta blatu ujęta szerokim, drewnianym obramieniem mocowanym do oskrzynienia kołkami. Obrzeże profilowane, rze¼bione w lancetowate liście zbliżone do kimationu lesbijskiego. Meble wykonane w Europie Środkowej, na przełomie XIX i XX wieku, nawiązują do sprzętów rokokowych z około trzeciej ćwierci XVIII wieku.