Malarz, grafik, pisarz, wydawca, członek ugrupowania Bunt, ZPAG, Koła Artystów Wielkopolskich. W latach 1904-1906 kształcił się w krakowskiej ASP u J. Unierzyskiego, studia kontynuował w Paryżu (1907-1910) i w 1913 w Monachium. Był jedną z czołowych postaci polskiego ekspresjonizmu. Brał udział w wystawach Buntu i Formistów. Wydawał dwutygodnik „Zdrój” (1917-1920), gdzie publikował swoje utwory literackie i gdzie
formułował swoje poglądy artystyczne. W swojej twórczości malarskiej był wyrazicielem
antyestetycznych założeń ugrupowania Bunt.W swej twórczości graficznej najchętniej nawiązywał do niemieckiego ekspresjonizmu stosując ostre cięcia, grube kontury i silne kontrasty czerni i bieli. Poza drzeworytem uprawiał techniki metalowe, zwłaszcza akwafortę. Zajmował się ilustratorstwem, wykonał m.in. drzeworytnicze ilustracje do "Powsinogów beskidzkich" Emila Zegadłowicza.
drzeworyt, 11,8 x 9,2 cm,
grafika zamieszczona w: „19 Marca 1924” Wirydarz literacki na cześć marszałka Józefa Piłsudskiego, wydanie Związku Strzeleckiego w Grodnie, 1924, kierownictwo graficzne Emila Zegadłowicza, nakład 525 numerowanych egzemplarzy, egzemplarz nr 292.
Malarz, grafik, pisarz, wydawca, członek ugrupowania Bunt, ZPAG, Koła Artystów Wielkopolskich. W latach 1904-1906 kształcił się w krakowskiej ASP u J. Unierzyskiego, studia kontynuował w Paryżu (1907-1910) i w 1913 w Monachium. Był jedną z czołowych postaci polskiego ekspresjonizmu. Brał udział w wystawach Buntu i Formistów. Wydawał dwutygodnik „Zdrój” (1917-1920), gdzie publikował swoje utwory literackie i gdzie
formułował swoje poglądy artystyczne. W swojej twórczości malarskiej był wyrazicielem
antyestetycznych założeń ugrupowania Bunt.W swej twórczości graficznej najchętniej nawiązywał do niemieckiego ekspresjonizmu stosując ostre cięcia, grube kontury i silne kontrasty czerni i bieli. Poza drzeworytem uprawiał techniki metalowe, zwłaszcza akwafortę. Zajmował się ilustratorstwem, wykonał m.in. drzeworytnicze ilustracje do "Powsinogów beskidzkich" Emila Zegadłowicza.