Mucha - ilustrowane czasopismo satyryczne wydawane w warszawie od 1868 r. W okresie rewolucji 1905-07 niepokorne pismo spotykały represje władz - konfiskaty i zakazy publikowania.
Jeden z najpopularniejszych malarzy dziewiętnastowiecznych, związany z Warszawą. Uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a jego nauczycielami byli M. Zaleski, C. Breslauer i F. Piwarski, z którym w gronie kolegów wędrował po kraju w poszukiwaniu tematów malarskich. Od roku 1849 przez dwa lata przebywał i pracował w Kielcach zaproszony przez T. Zielińskiego mecenasa i kolekcjonera sztuki. W roku 1856 podróżował po Europie na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Stale mieszkał w Warszawie i w warszawskich czasopismach Tygodniku Ilustrowanym i Kłosach zamieszczał niezliczone ilustracje, rysunki satyryczne i karykatury. Tematem jego prac - tak rysunkowych, jak malarskich - było życie codzienne. Z zacięciem realisty malował sceny rodzajowe umieszczane często na tle, odtwarzanego z wyraźnym upodobaniem, polskiego krajobrazu.
Akwarela, gwasz, tusz, papier; 29 x 38 cm
Sygnowany p.d.: F. Kostrzewski / 1906
Na odwrocie nalepka drukowana: Skład papieru i przyborów artystyczno malarskich Julian Burof Nowy Świat 43 w Warszawie
Mucha - ilustrowane czasopismo satyryczne wydawane w warszawie od 1868 r. W okresie rewolucji 1905-07 niepokorne pismo spotykały represje władz - konfiskaty i zakazy publikowania.
Jeden z najpopularniejszych malarzy dziewiętnastowiecznych, związany z Warszawą. Uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a jego nauczycielami byli M. Zaleski, C. Breslauer i F. Piwarski, z którym w gronie kolegów wędrował po kraju w poszukiwaniu tematów malarskich. Od roku 1849 przez dwa lata przebywał i pracował w Kielcach zaproszony przez T. Zielińskiego mecenasa i kolekcjonera sztuki. W roku 1856 podróżował po Europie na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Stale mieszkał w Warszawie i w warszawskich czasopismach Tygodniku Ilustrowanym i Kłosach zamieszczał niezliczone ilustracje, rysunki satyryczne i karykatury. Tematem jego prac - tak rysunkowych, jak malarskich - było życie codzienne. Z zacięciem realisty malował sceny rodzajowe umieszczane często na tle, odtwarzanego z wyraźnym upodobaniem, polskiego krajobrazu.