Studiował w warszawskiej SSP - od 1925 - u T. Pruszkowskiego (malarstwo), W. Skoczylasa (grafika) i W. Jastrzębowskiego (sztuka użytkowa). Z powodu choroby płuc wyjechał w 1928 do Zakopanego, gdzie zamieszkał na stałe; w tym samym roku debiutował w warszawskim TZSP. Należał do Bloku Zawodowych Art. Plastyków w Zakopanem oraz do TZSP. W okresie międzywojennym odbyło się wiele wystaw indywidualnych artysty, m.in. w Zakopanem, Lublinie, Warszawie i Grodnie. Znaczna część dorobku artysty zaginęła lub uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Tematem dominującym w jego sztuce były pejzaże - najczęściej krajobrazy tatrzańskie, niezwykle nastrojowe, malowane harmonijną linią i odznaczające się dekoracyjną stylizacją.
Akwarela, papier, 10,5 x 15 cm,
sygn. ołówkiem l.d.: M. Klaklik,
opis autorski z tyłu, na plecach montażu l.g.: Kolejka na Kasprowy oraz piórem l.g.: Kolejka na Kasprowy Wierch M. Klaklik na okładce Katalogu wystawy "Góry Polskie" zorganizowanej przez Podhalański Związek Zawodowy Polskich Plastyków w Zakopanem pod protektoratem Komitetu Organizacyjnego FIS Luty 1939 wtórnie wykorzystanej jako plecy oprawy.
Studiował w warszawskiej SSP - od 1925 - u T. Pruszkowskiego (malarstwo), W. Skoczylasa (grafika) i W. Jastrzębowskiego (sztuka użytkowa). Z powodu choroby płuc wyjechał w 1928 do Zakopanego, gdzie zamieszkał na stałe; w tym samym roku debiutował w warszawskim TZSP. Należał do Bloku Zawodowych Art. Plastyków w Zakopanem oraz do TZSP. W okresie międzywojennym odbyło się wiele wystaw indywidualnych artysty, m.in. w Zakopanem, Lublinie, Warszawie i Grodnie. Znaczna część dorobku artysty zaginęła lub uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Tematem dominującym w jego sztuce były pejzaże - najczęściej krajobrazy tatrzańskie, niezwykle nastrojowe, malowane harmonijną linią i odznaczające się dekoracyjną stylizacją.