Obraz wystawiany, opisany, reprodukowany: Hilary. Malarstwo i rysunek, katalog wystawy, [oprac.] Hanna Kotkowska-Bareja, Elżbieta Zawistowska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997, s. 279, poz. kat. 23
Malarz, grafik i scenograf. Podczas okupacji pracował jako stolarz w hucie, ucząc się tam rysunku. Następnie kontynuował edukację artystyczną w Liceum Sztuk Plastycznych oraz warszawskiej ASP, której nie ukończył, zniechęcony panującym na uczelni socrealizmem. Był członkiem i współzałożycielem awangardowej Grupy St-53. Od roku 1956 należał do ZPAP Uczestnik awangardowych wystaw i imprez lat 50. i 60.: Arsenału, I Pleneru w Osiekach (1963), I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), wystaw Galerii Krzywego Koła i Salonu Współczesności. Stał się ważną postacią wpływającą na kształt nowoczesnej sztuki polskiej. Projektował szatę graficzną takich czasopism jak: "Po prostu" i "Ruch Muzyczny". W roku 1968 wyjechał wraz z żoną najpierw do Niemiec (Monachium; żona pracowała w Radiu Wolna Europa), a następnie do Stanów Zjednoczonych (Waszyngton). Tym samym jego twórczość skazana została na oficjalny niebyt, a zawartość pozostawionej w kraju pracowni uległa rozproszeniu i zniszczeniu. Na emigracji kontynuował działalność artystyczną - brał udział w wystawach zbiorowych oraz indywidualnych, będąc znaną postacią w środowisku polskich emigrantów. W roku 1997 Muzeum Narodowe w Warszawie zorganizowało wystawę twórczości artysty prezentowaną w warszawskiej Zachęcie, Muzeum Śląskim w Katowicach i w krakowskim Bunkrze Sztuki.
Olej, płótno; 69 x 49 cm
Sygnowany p.d.: Hilary 59
Obraz wystawiany, opisany, reprodukowany: Hilary. Malarstwo i rysunek, katalog wystawy, [oprac.] Hanna Kotkowska-Bareja, Elżbieta Zawistowska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997, s. 279, poz. kat. 23
Malarz, grafik i scenograf. Podczas okupacji pracował jako stolarz w hucie, ucząc się tam rysunku. Następnie kontynuował edukację artystyczną w Liceum Sztuk Plastycznych oraz warszawskiej ASP, której nie ukończył, zniechęcony panującym na uczelni socrealizmem. Był członkiem i współzałożycielem awangardowej Grupy St-53. Od roku 1956 należał do ZPAP Uczestnik awangardowych wystaw i imprez lat 50. i 60.: Arsenału, I Pleneru w Osiekach (1963), I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), wystaw Galerii Krzywego Koła i Salonu Współczesności. Stał się ważną postacią wpływającą na kształt nowoczesnej sztuki polskiej. Projektował szatę graficzną takich czasopism jak: "Po prostu" i "Ruch Muzyczny". W roku 1968 wyjechał wraz z żoną najpierw do Niemiec (Monachium; żona pracowała w Radiu Wolna Europa), a następnie do Stanów Zjednoczonych (Waszyngton). Tym samym jego twórczość skazana została na oficjalny niebyt, a zawartość pozostawionej w kraju pracowni uległa rozproszeniu i zniszczeniu. Na emigracji kontynuował działalność artystyczną - brał udział w wystawach zbiorowych oraz indywidualnych, będąc znaną postacią w środowisku polskich emigrantów. W roku 1997 Muzeum Narodowe w Warszawie zorganizowało wystawę twórczości artysty prezentowaną w warszawskiej Zachęcie, Muzeum Śląskim w Katowicach i w krakowskim Bunkrze Sztuki.