“Iraida Cwietkow jest uczennicą takich mistrzów, jak: prof. Eugeniusz Eibisch i Hanna Rudzka-Cybisowa. Dyplom uzyskała w 1952 r. w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Od roku 1950 bierze czynny udział w wystawach Okręgu Warszawskiego ZPAP. Na wystawie „Młodzież walczy o pokój” w 1950 r., która była eksponowana w Muzeum Narodowym, praca pt. „Budowa tamy na Wiśle” otrzymała wyróżnienie.
Iraidzie Cwietkow bliskie są sprawy walki o wolność i pokój. W latach młodości urzekł ją patos walki. Pewnie dlatego dużo płócien poświęca bohaterom wojny. Żołnierze, powstańcy ze zmęczonymi twarzami, przejęci próbą jaką życie im postawiło, świadomi misji którą muszą do ostatniej kropli krwi…
Tak, to prawdziwi bohaterowie obrazów Iraidy Cwietkow.
Ale Iraida Cwietkow jest przede wszystkim pejzażystką. Gatunek jej pejzażu rodzi się z emocji, z bezpośredniego przeżycia a nie z interpretacji. Większość płócien to ciekawa forma transponowania współczesnego myślenia na precyzyjny i odkrywczy język malarski.
Jej prace oddają pustkę i melancholię, fascynując bezkresem, którego nie można przebyć.”
Andrzej Żarkiewicz, katalog wystawy Iraida Cwietkow 1980
Olej/płótno, 100 x 82 cm
Sygn. p.d. : 'ICwietkow'
“Iraida Cwietkow jest uczennicą takich mistrzów, jak: prof. Eugeniusz Eibisch i Hanna Rudzka-Cybisowa. Dyplom uzyskała w 1952 r. w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Od roku 1950 bierze czynny udział w wystawach Okręgu Warszawskiego ZPAP. Na wystawie „Młodzież walczy o pokój” w 1950 r., która była eksponowana w Muzeum Narodowym, praca pt. „Budowa tamy na Wiśle” otrzymała wyróżnienie.
Iraidzie Cwietkow bliskie są sprawy walki o wolność i pokój. W latach młodości urzekł ją patos walki. Pewnie dlatego dużo płócien poświęca bohaterom wojny. Żołnierze, powstańcy ze zmęczonymi twarzami, przejęci próbą jaką życie im postawiło, świadomi misji którą muszą do ostatniej kropli krwi…
Tak, to prawdziwi bohaterowie obrazów Iraidy Cwietkow.
Ale Iraida Cwietkow jest przede wszystkim pejzażystką. Gatunek jej pejzażu rodzi się z emocji, z bezpośredniego przeżycia a nie z interpretacji. Większość płócien to ciekawa forma transponowania współczesnego myślenia na precyzyjny i odkrywczy język malarski.
Jej prace oddają pustkę i melancholię, fascynując bezkresem, którego nie można przebyć.”
Andrzej Żarkiewicz, katalog wystawy Iraida Cwietkow 1980