„Portrety, martwe natury i akty Łempickiej są doskonałą realizacją stylu Art Deco: podporządkowany mu jest zarówno typ, strój, fryzura i sposób upozowania modela, jak wszystkie rekwizyty tła i wreszcie sam warsztat malarki. Postkubistyczna stylizacja: podkreślanie rysunkiem i światłem trójwymiarowości i twardości form, ostrość koloru, gładkość metalicznych, lśniących powierzchni, monumentalizacja, manieryczność ujęć i emalierska precyzja wykończenia składają się na styl Łempickiej idealnie wpisany w estetykę lat dwudziestych.”

A. Morawińska, „Tamara Łempicka 1927”, w: „Dialog” 1991, t. 26, nr 5–6

003
Tamara ŁEMPICKA (1898-1980)

Kobieta z mandoliną, ok. 1933 r.

akwatinta, papier, 56,5 × 36 cm (kompozycja), 64 × 42 cm w świetle passe-partout
sygn. i opisany ołówkiem l. d.: „72/100 T. de Łempicka”

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

„Portrety, martwe natury i akty Łempickiej są doskonałą realizacją stylu Art Deco: podporządkowany mu jest zarówno typ, strój, fryzura i sposób upozowania modela, jak wszystkie rekwizyty tła i wreszcie sam warsztat malarki. Postkubistyczna stylizacja: podkreślanie rysunkiem i światłem trójwymiarowości i twardości form, ostrość koloru, gładkość metalicznych, lśniących powierzchni, monumentalizacja, manieryczność ujęć i emalierska precyzja wykończenia składają się na styl Łempickiej idealnie wpisany w estetykę lat dwudziestych.”

A. Morawińska, „Tamara Łempicka 1927”, w: „Dialog” 1991, t. 26, nr 5–6