Uczył się w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona, a następnie studiował w krakowskiej akademii u Izydora Jabłońskiego, Jana Matejki, Floriana Cynka i Leopolda Löffera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w Monachium u Aleksandra Wagnera. W 1892 roku powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem, w Swoszowicach, gdzie poświęcił się tworzeniu dzieł zainspirowanych wsią i ludowym folklorem. W swoich obrazach malowanych swobodnie, z charakterystycznym dynamizmem i żywiołowością utrwalał życie codzienne małopolskiej wsi. Tym samym twórczość Wodzinowskiego wpisuje się w charakterystyczny dla młodopolskiego malarstwa nurt, który swe korzenie ma w zrodzonej w drugiej połowie dziewiętnastego wieku chłopomani.
Olej, tektura;
49 x 69 cm w świetle ramy
Sygnowany l.d.: W. Wodzinowski
Uczył się w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona, a następnie studiował w krakowskiej akademii u Izydora Jabłońskiego, Jana Matejki, Floriana Cynka i Leopolda Löffera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w Monachium u Aleksandra Wagnera. W 1892 roku powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem, w Swoszowicach, gdzie poświęcił się tworzeniu dzieł zainspirowanych wsią i ludowym folklorem. W swoich obrazach malowanych swobodnie, z charakterystycznym dynamizmem i żywiołowością utrwalał życie codzienne małopolskiej wsi. Tym samym twórczość Wodzinowskiego wpisuje się w charakterystyczny dla młodopolskiego malarstwa nurt, który swe korzenie ma w zrodzonej w drugiej połowie dziewiętnastego wieku chłopomani.