Najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77). Stale mieszkał i pracował w Krakowie. W latach 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych. Wiele podróżował - wziął udział w ekspedycji archeologicznej K. Lanckorońskiego do Azji Mniejszej (1884-85), wyjeżdżał do Monachium, kilkakrotnie do Włoch i do Wiednia. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi.
Olej, płótno;
90 x 72 cm
Sygnowany l.d. wzdłuż krawędzi: JMalczewski
Stan zachowania: obraz po konserwacji
Obraz posiada potwierdzenie autentyczności wystawione przez Adama Konopackiego.
Najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa symbolicznego. Uczeń Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1872-75 i 1877-79) i E. Lehmana w paryskiej École des Beaux-Arts (1876-77). Stale mieszkał i pracował w Krakowie. W latach 1896-1922 był profesorem malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych. Wiele podróżował - wziął udział w ekspedycji archeologicznej K. Lanckorońskiego do Azji Mniejszej (1884-85), wyjeżdżał do Monachium, kilkakrotnie do Włoch i do Wiednia. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i do Grupy Zero. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę artystyczną; począwszy od realistycznych obrazów przedstawiających popowstaniowe losy Polaków na Syberii po fantastyczno-baśniowe, biblijne i symboliczno-alegoryczne kompozycje, często splecione z wątkami patriotycznymi.