Na niskiej, prostokątnej podstawie z sygnaturą: W•BORMANN• z boku - krocząca bosa kobieta, z lekko opuszczoną głową, dźwiga na lewym ramieniu owoidalne naczynie, które podtrzymuje obiema rękami. W długiej prostej szacie - sukni, lamowanej wokół brzegu, dekoltu i krawędzi rękawów błękitnym falistym szlakiem.
Realizacja prof. Wilhelma Bormanna, absolwenta wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, rzeźbiarza i medaliera pracującego w Wiedniu, projektującego m.in. dla firmy Goldscheidera (animalistyka).
porcelana (?), farby podszkliwne w zgaszonej tonacji szarości, zieleni i beżów;
szkliwo przejrzyste (ołowiowe), podłużne krakelury szkliwa na podstawie;
wys. 46 cm, podstawa 14,2 x 10,8 cm; sygn. z boku podstawy wyciskiem: W•BORMANN•, od spodu na nie szkliwionej powierzchni wyciski: monogram wiązany STF, oraz U1P
realizacja w Wiedniu (krąg Wiener Werkstätte), 1 ćw. XX w.
Na niskiej, prostokątnej podstawie z sygnaturą: W•BORMANN• z boku - krocząca bosa kobieta, z lekko opuszczoną głową, dźwiga na lewym ramieniu owoidalne naczynie, które podtrzymuje obiema rękami. W długiej prostej szacie - sukni, lamowanej wokół brzegu, dekoltu i krawędzi rękawów błękitnym falistym szlakiem.
Realizacja prof. Wilhelma Bormanna, absolwenta wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, rzeźbiarza i medaliera pracującego w Wiedniu, projektującego m.in. dla firmy Goldscheidera (animalistyka).