W 1935 r. Menkes wyjechał z Paryża do Nowego Jorku. Tam współpracował z Associated American Artists Gallery i French Art Gallery, a także przez wiele lat wykładał w Art Students League. Zmianie uległa też stylistyka jego malarstwa odchodząca teraz od pogłębionej ekspresji ku bardziej dekoracyjnym rozwiązaniom. Nad statyczną, wyważoną strukturą zaczęła przeważać w obrazach Menkesa dynamicznie prowadzona linia uwalniająca się miejscami od opisywanych form. W prezentowanym obrazie przedstawiającym młodą kobietę trzymającą skrzypce przejawia się dekoracyjny zmysł Menkesa. Świadczy o tym asymetria kompozycji i jej kolorystyka złożona ze zmąconych bieli, błękitów, szarości i karminów. Zaś "akacja"obrazu oparta została na dialogu zamyślonej twarzy dziewczyny z przedrzeźniającą ją jakby maską spoczywającą na krześle. Za inną wersję omawianej pracy uznać można obraz Menkesa " Siedząca kobieta ze skrzypcami", repr. w monografii Menkesa wydanej przez nowojorską Lipert Gallery w 1993 r. (il.59). Obraz posiada ekspertyzę prof. Jerzego Malinowskiego.