Wystawiany i reprodukowany:
- Bolesław Cybis 1895-1957. Malarstwo, rysunek, rzeźba? Warszawa 2002 Muzeum Narodowe, w kat. poz. I/46, il. s. 105.

Do Polski przyjeżdża w listopadzie 1922 r. i podejmuje studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego - według znawców sztuki tamtego okresu był jego najzdolniejszym uczniem. Współtworzy w 1925 r. Bractwo św. Łukasza.

Bolesław Cybis był twórcą o wielostronnych zainteresowaniach. Ten na wskroś polski artysta, ale w jakiejś mierze również rosyjski, jeśli wziąć pod uwagę pierwsze lata jego twórczości, a później także amerykański, wyróżniał się spośród innych szczególną oryginalnością. Reagował na najważniejsze tendencje swego czasu, zarówno te dotyczące techniki tworzenia, jak i te prezentujące temat, wizję artysty.
Z tego co się zachowało ze spuścizny Cybisa, zarówno tej prezentowanej w niniejszym katalogu (zob. też poz. 24-32) oraz w muzeach w Polsce i zagranicą, wyłania się artysta wielkiego formatu, którego dzieła eksponowano we wszystkich ważniejszych ośrodkach artystycznych w Europie i USA.

Prawie nigdy nie podpisywał się pod pracami; tylko nieliczne obrazy czy rysunki mają sygnatury. Ich autorstwo, ze względu na charakterystyczny sposób malowania, nigdy nie budziło wątpliwości.
Prace Cybisa znajdują się w Buckingham Palace, muzeach w Moskwie, w Smithsonian Institute. Poza wcześniejszymi wystawami w Charkowie i Konstantynopolu, w 20-leciu międzywojennym wystawiał m.in. w Warszawie (1924-1938), Poznaniu, Łodzi, Bydgoszczy (1929), Krakowie (1930, 1938). Za granicą m.in. w Genewie (1931 i 1937), Nowym Jorku (1933,1939-1940), Moskwie (1933), Wenecji (1934), Pittsburgu (1933, 1937 i 1938), Paryżu (1937) i Londynie (1939).