Malarka i rysowniczka. Studiowała na ASP w Gdańsku (1948-1951) oraz w Warszawie (1951-1954). Brała udział w słynnej wystawie w Arsenale w 1955 roku, gdzie zdobyła nagrody za malarstwo i rysunek. Jak pisze Małgorzata Kitowska-Łysiak: "Jonscher identyfikowała się z grupą arsenałowych debiutantów, twórców uważanych za reprezentantów postawy arsenałowej, jak Jan Dziędziora, Jacek Sempoliński, Jacek Sienicki. Ze zrozumieniem przyjęła inicjatywę Jacka A. Zielińskiego, zmierzającą do stworzenia kolekcji Krąg Arsenału w Muzeum im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim, i przekazała do niej swoje prace. Analogiczna motywacja (...) stała również za jej decyzją o przystąpieniu w latach 80. do ruchu kultury niezależnej".
Twórczość Jonscher została zauważona już w latach 1950-tych. Jeszcze przed wystawą w Arsenale, w roku 1954, zdobyła wyróżnienie na pokazywanej w Berlinie wystawie "Junge Generation". W roku 1981 otrzymała prestiżową Nagrodę im. Jana Cybisa. W roku 1990 w warszawskiej Kordegardzie miała miejsce pośmiertna wystawa jej prac.

76
Barbara JONSCHER (1926-1986)

Kobieta w różowej sukience

gwasz/karton, 41,5 x 29,5 cm
proweniencja: ze spuścizny po artystce

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Malarka i rysowniczka. Studiowała na ASP w Gdańsku (1948-1951) oraz w Warszawie (1951-1954). Brała udział w słynnej wystawie w Arsenale w 1955 roku, gdzie zdobyła nagrody za malarstwo i rysunek. Jak pisze Małgorzata Kitowska-Łysiak: "Jonscher identyfikowała się z grupą arsenałowych debiutantów, twórców uważanych za reprezentantów postawy arsenałowej, jak Jan Dziędziora, Jacek Sempoliński, Jacek Sienicki. Ze zrozumieniem przyjęła inicjatywę Jacka A. Zielińskiego, zmierzającą do stworzenia kolekcji Krąg Arsenału w Muzeum im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim, i przekazała do niej swoje prace. Analogiczna motywacja (...) stała również za jej decyzją o przystąpieniu w latach 80. do ruchu kultury niezależnej".
Twórczość Jonscher została zauważona już w latach 1950-tych. Jeszcze przed wystawą w Arsenale, w roku 1954, zdobyła wyróżnienie na pokazywanej w Berlinie wystawie "Junge Generation". W roku 1981 otrzymała prestiżową Nagrodę im. Jana Cybisa. W roku 1990 w warszawskiej Kordegardzie miała miejsce pośmiertna wystawa jej prac.