Najmłodszy brat Maurycego Gottlieba, wybitnego malarza XIX wieku. Kształcił się w krakowskiej ASP pod kierunkiem Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Naukę kontynuował w Monachium. W 1904 roku wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. W 1905 roku był inicjatorem powstania krakowskiej "Grupy Pięciu". W Paryżu związał się ze środowiskiem École de Paris, głównie z kręgiem Kislinga, Meli Muter i Zaka. Brał udział w wystawach warszawskiego i krakowskiego TZSP oraz wystawiał na Salonach Niezależnych, Jesiennym i Tuileryjskim w Paryżu. Swoje prace eksponował także na wystawach sztuki polskiej w Wiedniu, Bazylei, Genewie i Lwowie. W 1929 roku przyłączył się do Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm".
Od lat 20 w jego malarstwie przeważały figuralne kompozycje przedstawiające sceny pracy i posiłku. Od 1927 roku Gottlieb radykalnie zawęził kolorystykę do kilku podstawowych kolorów, syntetyzował formy i tematykę. Chętnie nawiązywał do kubizmu, wypracowując własny styl, w którym rytm kompozycji współgra z harmonijnie zestawionymi rozbielonymi barwami, czego doskonałym przykładem jest prezentowana praca.
Obraz wystawiany: Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie; 23 maja - 9 sierpnia 1992 r. Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Poznaniu; 22 sierpnia 25 pa¼dziernika 1992 r.
Reprodukowany: Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WAiF Auriga, Warszawa 1992, il. s.88
pastel, papier; 38 x 30,5 cm
sygn. i dat. l.d.: leopold gottlieb; p.d.: Paris 1927
Najmłodszy brat Maurycego Gottlieba, wybitnego malarza XIX wieku. Kształcił się w krakowskiej ASP pod kierunkiem Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Naukę kontynuował w Monachium. W 1904 roku wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. W 1905 roku był inicjatorem powstania krakowskiej "Grupy Pięciu". W Paryżu związał się ze środowiskiem École de Paris, głównie z kręgiem Kislinga, Meli Muter i Zaka. Brał udział w wystawach warszawskiego i krakowskiego TZSP oraz wystawiał na Salonach Niezależnych, Jesiennym i Tuileryjskim w Paryżu. Swoje prace eksponował także na wystawach sztuki polskiej w Wiedniu, Bazylei, Genewie i Lwowie. W 1929 roku przyłączył się do Stowarzyszenia Artystów Polskich "Rytm".
Od lat 20 w jego malarstwie przeważały figuralne kompozycje przedstawiające sceny pracy i posiłku. Od 1927 roku Gottlieb radykalnie zawęził kolorystykę do kilku podstawowych kolorów, syntetyzował formy i tematykę. Chętnie nawiązywał do kubizmu, wypracowując własny styl, w którym rytm kompozycji współgra z harmonijnie zestawionymi rozbielonymi barwami, czego doskonałym przykładem jest prezentowana praca.
Obraz wystawiany: Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie; 23 maja - 9 sierpnia 1992 r. Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Poznaniu; 22 sierpnia 25 pa¼dziernika 1992 r.
Reprodukowany: Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, WAiF Auriga, Warszawa 1992, il. s.88