Rycina pochodzi z teki ilustrującej dzieła Sienkiewicza wydanej w 1898.
Heliograwiura (gr. helio + grawiura)-rodzaj graficznej techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia. Wynaleziona w 1879 r. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez rotograwiurę, gdyż heliograwiura jest metodą drogą i bardzo czasochłonną. Heliograwiurę stosuje się tylko wtedy, gdy trzeba stworzyć niewielką ilość kopii o bardzo wysokiej jakości. [za: min. Wikipedia].
heliograwiura (widoczny odcisk płyty); 20 x 25 cm (w świetle passe-partout);
sygn. na płycie p. d.: „Kossak”.
Pod kompozycją sygnatura zakładu litografii artystycznej „Meisenbach Riffarth & Co”. Georg Meisenbach był niemieckim rytownikiem i wynalazcą autotypu. W 1883 Meisenbach & Co. połączyło się z Heinrich Riffarth & Co. i założyło Meisenbach Riffarth & Company, dobrze znaną europejską firmą graficzną.
Rycina pochodzi z teki ilustrującej dzieła Sienkiewicza wydanej w 1898.
Heliograwiura (gr. helio + grawiura)-rodzaj graficznej techniki druku wklęsłego, zbliżony do akwatinty, polegający na fotograficznym przenoszeniu obrazu na płytę metalową (najczęściej miedzianą) i wytrawienie za pomocą emulsji światłoczułej w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia. Wynaleziona w 1879 r. Druk odbywa się w specjalnej prasie ręcznej. Heliograwiura rozpowszechniona w XIX w. została wyparta później przez rotograwiurę, gdyż heliograwiura jest metodą drogą i bardzo czasochłonną. Heliograwiurę stosuje się tylko wtedy, gdy trzeba stworzyć niewielką ilość kopii o bardzo wysokiej jakości. [za: min. Wikipedia].