W latach 1966-1973 Stasys Eidrigevicius studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie. Od 1980 roku mieszka i pracuje w Warszawie. Jest jednym z najwybitniejszych światowych plakacistów. Od początku swojej artystycznej kariery zajmuje się pastelem, ale także malarstwem, ilustracją, grafiką, scenografią teatralną, tworzy instalacje, obiekty, performance. Od niedawna zajął się także fotografią. Jego zdjęcia dziwią i prowokują, ale ich poziom artystyczny nie podlega dyskusji. Zrealizował ponad 60 wystaw indywidualnych w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii, Indiach, Izraelu i w Japonii. Jest laureatem wielu nagród artystycznych krajowych i zagranicznych. Zasłynął ex-librisem, miniaturamigraficznymi, sztuką książki, plakatem, pastelami, osobliwymi maskami, obrazowaniem smutku, wnikliwym malarstwem, zaskakującymi instalacjami, fotografią i tekstami teatralnymi. Nagradzany od Japonii do Meksyku (w Litwie, Polsce, Francji, Hiszpanii, Italii, Finlandii, Danii, Portugalii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych). Autor "Człowieka Roku"1989 - Lecha Wałęsy dla "El Periodico" w Barcelonie w 1989, którego oblicze bez portretu to podwójne VV jak victoria. Ryszard Kapuściński we wstępie do książki Pastele pisał: "Twórczość Stasysa jest kolorowa, jej autor jest mistrzem koloru, którym posługuje się jednak w sposób niezmiernie taktowny, arcydelikatny. Żadnego tu następnego ekspresjonizmu, żadnej hałaśliwej feerii barw, nic z epatującej, plakatowej doskonałości hiperrealistów. Każdy jego obraz jest spójny kolorystycznie i nawet tam, gdzie paleta barw wyraźnie zróżnicowana i kontrastowa, jej kolory nie kłócą się, nie drażnią i nie rażą, ale przeciwnie, wspólnie wzbogacają wizję, czyniąc ją żywą, soczystą i dynamiczną". Artysta urzeka swoją własną wizją sztuki, swoim specyficznym, baśniowym światem, w którym łączy realne z nierzeczywistym. Twarze - maski, które Stasys umieszcza w swoich pracach są charakterystyczne tylko dla jego twórczości, od pierwszego wejrzenia rozpoznawalne.