Malarz, rysownik, muzealnik. Kształcił się w krakowskiej ASP pod kierunkiem Mehoffera, Dunikowskiego i Wojnarskiego. Do 1935 mieszkał w Krakowie, skąd przeniósł się do Warszawy. W czasie powstania warszawskiego spłonęło mieszkanie artysty wraz z pracownią. Po wojnie związał się z Gliwicami. Przedwojenna twórczość artysty nawiązuje do osiągnięć polskiego koloryzmu, lata powojenne to inspiracje Cézannem i postkubizmem Picassa i Braque’a. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Wrocławiu i Przemyślu, w Muzeum Okręgowym w Częstochowie, Muzeum w Chorzowie i Muzeum ASP w Krakowie. Obrazy powstałe w latach sześćdziesiątych, charakteryzuje specyficzna budowa, otrzymana za pomocą siatki linearnej dość grubych konturów, które jednocześnie określają najczęściej zgeometryzowane formy przedmiotów i tworzą malarskie struktury przestrzenne. Kontury te wypełniają barwne płaszczyzny o kolorach intensywnych, kładzionych płasko, i gęstej konsystencji.
Gwasz, papier; 57 x 44 cm
Sygnowany l.d.: F. Hayder 69
Malarz, rysownik, muzealnik. Kształcił się w krakowskiej ASP pod kierunkiem Mehoffera, Dunikowskiego i Wojnarskiego. Do 1935 mieszkał w Krakowie, skąd przeniósł się do Warszawy. W czasie powstania warszawskiego spłonęło mieszkanie artysty wraz z pracownią. Po wojnie związał się z Gliwicami. Przedwojenna twórczość artysty nawiązuje do osiągnięć polskiego koloryzmu, lata powojenne to inspiracje Cézannem i postkubizmem Picassa i Braque’a. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Wrocławiu i Przemyślu, w Muzeum Okręgowym w Częstochowie, Muzeum w Chorzowie i Muzeum ASP w Krakowie. Obrazy powstałe w latach sześćdziesiątych, charakteryzuje specyficzna budowa, otrzymana za pomocą siatki linearnej dość grubych konturów, które jednocześnie określają najczęściej zgeometryzowane formy przedmiotów i tworzą malarskie struktury przestrzenne. Kontury te wypełniają barwne płaszczyzny o kolorach intensywnych, kładzionych płasko, i gęstej konsystencji.