Pochodzenie:
Nabyte przez Chana Orloff,
Zachowane przez sukcesję
Wystawa:
Kolekcja prywatna, Szkoła Paryska i Artystów Eretz-Israel w Chana Orloff, Mane Katz Museum, Hajfa, 2002 , zilustrowane na stronie 25.
Otakar Kubin aka Othon Coubine urodził się w Boskowitz na Morawach w 1883 roku. Studiował na akademiach w Pradze (1900-1904) i Antwerpii. Następnie odbył wyjazdy studyjne, zwłaszcza do Francji, Belgii i Włoch. Wykształcony klasycznie, szybko stał się ważnym graczem w czeskiej i europejskiej awangardzie. W latach 1907–1908 był członkiem grupy Osma (Osma), złożonej z malarzy czeskiej awangardy, i brał udział w ich pierwszej wystawie.
W 1907 r. Wyjechał do Monachium, gdzie wystawiał w galerii Der Sturm oraz z awangardową grupą ekspresjonistyczną Der Blaue Reiter.
Othon Coubine uczynił Paryż swoją główną rezydencją w 1912 roku. Jest to Paryż Belle Epoque, naznaczony postępem społecznym, technologicznym, politycznym, przemysłowym i kulturalnym.
To właśnie po przyjeździe do Paryża w latach 1912-13 Othon Coubine wykonał tę pracę.
Kawiarnie to miejsca towarzyskie, w których spotykają się artyści, by ugasić pragnienie i wymienić się pomysłami. Tutaj Othon Coubine decyduje się reprezentować dyżurnego kelnera, niosącego tacę, na której umieszcza się butelkę Picona i szklankę.
Othon Coubine podaje tutaj jeden z najpiękniejszych kuboekspresjonistycznych przykładów tego okresu.
Ta praca ujawnia nowy język artystyczny w reakcji na świat w pełni rozwinięty i przewrotny. Formalne cechy tego obrazu łączą się z cechami fowów, kubistów, niemieckich ekspresjonistów i rosyjskich neopymitywistów.
Kubizm, rozwijany przez Pabla Picassa i Georgesa Braque'a od 1907 roku, silnie oddziałuje na twórczość Othona Coubine'a około 1910 roku. Prezentowany tu obraz charakteryzuje się geometryzacją form i postaci ludzkiej. Korpus serwera składa się z długiego prostokąta, a jego planszę - z koła. Othon Coubine przedstawia tego mężczyznę o dwóch twarzach, z przodu iz boku, natychmiast wyrażając uczucie ruchu.
Użyte kolory są gorące. Żółty kolor nakłada się prawie czysty, po niewielkim wymieszaniu. Postać ludzka w dużej mierze zajmuje centralne miejsce w kompozycji. Othon Coubine szuka formalnego uproszczenia, rezygnując z perspektywy pracy nad powierzchnią płótna. Linie twarzy, podobnie jak maska, są uproszczone prostymi liniami poziomymi i pionowymi.
Cechy te łączą się z obrazowym językiem niemieckich ekspresjonistów, takich jak Ludwig Kirchner i neo-prymitywistów.
Ta bardzo nowoczesna praca jest odzwierciedleniem epoki artystycznych przemian i artystycznego zamętu.
„Kelner” pochodzi z kolekcji rzeźbiarza rosyjskiego pochodzenia Chany Orloff. Ta ostatnia przybyła do Paryża w 1910 r. Od 1911 r. Studiowała w Szkole Sztuk Zdobniczych i uczęszczała do Académie Marie Vassilief, która od 1912 r. Otworzyła warsztat na Montparnasse, który stał się głównym miejscem spotkań artystów „awangardy”. Chana Orloff prawdopodobnie spotkała w tym czasie Othona Coubine'a.
olej na płótnie
55 x 32 cm
sygn. w prawym dolnym rogu "Kubin"
Pochodzenie:
Nabyte przez Chana Orloff,
Zachowane przez sukcesję
Wystawa:
Kolekcja prywatna, Szkoła Paryska i Artystów Eretz-Israel w Chana Orloff, Mane Katz Museum, Hajfa, 2002 , zilustrowane na stronie 25.
Otakar Kubin aka Othon Coubine urodził się w Boskowitz na Morawach w 1883 roku. Studiował na akademiach w Pradze (1900-1904) i Antwerpii. Następnie odbył wyjazdy studyjne, zwłaszcza do Francji, Belgii i Włoch. Wykształcony klasycznie, szybko stał się ważnym graczem w czeskiej i europejskiej awangardzie. W latach 1907–1908 był członkiem grupy Osma (Osma), złożonej z malarzy czeskiej awangardy, i brał udział w ich pierwszej wystawie.
W 1907 r. Wyjechał do Monachium, gdzie wystawiał w galerii Der Sturm oraz z awangardową grupą ekspresjonistyczną Der Blaue Reiter.
Othon Coubine uczynił Paryż swoją główną rezydencją w 1912 roku. Jest to Paryż Belle Epoque, naznaczony postępem społecznym, technologicznym, politycznym, przemysłowym i kulturalnym.
To właśnie po przyjeździe do Paryża w latach 1912-13 Othon Coubine wykonał tę pracę.
Kawiarnie to miejsca towarzyskie, w których spotykają się artyści, by ugasić pragnienie i wymienić się pomysłami. Tutaj Othon Coubine decyduje się reprezentować dyżurnego kelnera, niosącego tacę, na której umieszcza się butelkę Picona i szklankę.
Othon Coubine podaje tutaj jeden z najpiękniejszych kuboekspresjonistycznych przykładów tego okresu.
Ta praca ujawnia nowy język artystyczny w reakcji na świat w pełni rozwinięty i przewrotny. Formalne cechy tego obrazu łączą się z cechami fowów, kubistów, niemieckich ekspresjonistów i rosyjskich neopymitywistów.
Kubizm, rozwijany przez Pabla Picassa i Georgesa Braque'a od 1907 roku, silnie oddziałuje na twórczość Othona Coubine'a około 1910 roku. Prezentowany tu obraz charakteryzuje się geometryzacją form i postaci ludzkiej. Korpus serwera składa się z długiego prostokąta, a jego planszę - z koła. Othon Coubine przedstawia tego mężczyznę o dwóch twarzach, z przodu iz boku, natychmiast wyrażając uczucie ruchu.
Użyte kolory są gorące. Żółty kolor nakłada się prawie czysty, po niewielkim wymieszaniu. Postać ludzka w dużej mierze zajmuje centralne miejsce w kompozycji. Othon Coubine szuka formalnego uproszczenia, rezygnując z perspektywy pracy nad powierzchnią płótna. Linie twarzy, podobnie jak maska, są uproszczone prostymi liniami poziomymi i pionowymi.
Cechy te łączą się z obrazowym językiem niemieckich ekspresjonistów, takich jak Ludwig Kirchner i neo-prymitywistów.
Ta bardzo nowoczesna praca jest odzwierciedleniem epoki artystycznych przemian i artystycznego zamętu.
„Kelner” pochodzi z kolekcji rzeźbiarza rosyjskiego pochodzenia Chany Orloff. Ta ostatnia przybyła do Paryża w 1910 r. Od 1911 r. Studiowała w Szkole Sztuk Zdobniczych i uczęszczała do Académie Marie Vassilief, która od 1912 r. Otworzyła warsztat na Montparnasse, który stał się głównym miejscem spotkań artystów „awangardy”. Chana Orloff prawdopodobnie spotkała w tym czasie Othona Coubine'a.