W tym ekspresyjnym pejzażu artysta pospiesznie notuje wielość doznań, jakich dostarcza mu letnia przyroda oraz malownicza zabudowa Kazimierza Dolnego. W całym obrazie naczelną rolę gra kolor, barwa podobnie jak w sztuce fowistów staje się nośnikiem emocji. Artysta szybkimi uderzeniami pędzla rozrzuca na płótnie plamy czystych kolorów, które wzmagają wrażenie intensywności przeżycia malarskiego. Można odnieść wrażenie, że artysta zachłysnął się wielością barw obserwowanego krajobrazu, jego dzieło staje się krzykiem młodości, w którym temperament malarza znajduje pożywkę w postaci jarzącego się ferią barw pejzażu. Ekspresyjny wyraz płótna wzmaga duży format dzieła, służący zintensyfikowaniu doznań oglądającego.