Antoni Trzeszczkowski był malarzem batalistą. Początkowo tworzył w Częstochowie, potem przeniósł się do Warszawy. Brał udział w wojnie obronnej 1920. W Muzeum Narodowym w Warszawie znajdował się jego obraz "Natarcie", a w Arsenale Wrocławskim kilka akwarel o tematyce bitewnej. Był autorem ilustracji do Księgi chwały piechoty. Chociaż jego malarstwo wykazuje duże podobieństwo do twórczości malarskiej Kossaków, sam malarz zdając sobie sprawę z niektórych ich mankamentów, kładł szczególny nacisk w swoich pracach na poprawność rysunku. Natomiast w doborze tematów pozostawał wierny przyzwyczajeniom klientów, którzy swój gust ukształtowali w kontakcie ze sztuką tworzoną przez Kossaków. Świetnie opanował warsztat malarski, znalazło to wyraz zwłaszcza w wizerunkach koni. Ukazywał je z dużą swobodą w ruchu, w ujęciach pełnych dynamiki.
olej, płótno naklejone na tekturę;
11,5 x 10 cm;
sygnowane u dołu: Trzeszczkowski
- Woj jazdy ciężkozbrojnej (X-XI w.)
- Rycerz polski (XV-XVI w.) 93 Lisowczyk (I poł. XVII w.)
- Towarzysz pancerny (XVII w.)
- Husarz (XVII w.)
- Oficer Regimentu Gwardii Konnej Koronnej (dragoni Mirowskiego) (koniec XVIII w.)
- Huzar z pułku huzarów mjr Ksawerego Krasickiego (Insurekcja Kościuszkowska)
- Ułan Legionów Polskich we Włoszech (około 1800)
- Szwoleżer 1 Pułku Szwoleżerów - Lansjerów Gwardii Cesarskiej (1807-1815)
- Huzar Księstwa Warszawskiego
- Kirasjer 14 Pułku Kirasjerów Księstwa Warszawskiego
- Ułan Księstwa Warszawskiego 103 Strzelec konny Księstwa Warszawskiego
- Krakus Konny (Powstanie Listopadowe) 105 Ułan 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich (około 1920)
- Ułan 23 Pułk Ułanów Grodzieńskich (okres międzywojenny)
Antoni Trzeszczkowski był malarzem batalistą. Początkowo tworzył w Częstochowie, potem przeniósł się do Warszawy. Brał udział w wojnie obronnej 1920. W Muzeum Narodowym w Warszawie znajdował się jego obraz "Natarcie", a w Arsenale Wrocławskim kilka akwarel o tematyce bitewnej. Był autorem ilustracji do Księgi chwały piechoty. Chociaż jego malarstwo wykazuje duże podobieństwo do twórczości malarskiej Kossaków, sam malarz zdając sobie sprawę z niektórych ich mankamentów, kładł szczególny nacisk w swoich pracach na poprawność rysunku. Natomiast w doborze tematów pozostawał wierny przyzwyczajeniom klientów, którzy swój gust ukształtowali w kontakcie ze sztuką tworzoną przez Kossaków. Świetnie opanował warsztat malarski, znalazło to wyraz zwłaszcza w wizerunkach koni. Ukazywał je z dużą swobodą w ruchu, w ujęciach pełnych dynamiki.