WYSTAWIANY:
Marcin Maciejowski. Sport i Pielęgnacja, Galeria Zderzak, Kraków - 31.03. - 07.05.2000.
„Maciejowski przetwarza wszystkie interesujące go osobiście scenariusze mediów masowych. Dlatego też w światach jego obrazu pojawiają się zarówno motywy ukazujące nowoczesny, dynamiczny, szykowny life style, jak i sytuacje ludzkie, ukazujące skromne warunki socjalne. Dzięki obrazowej równorzędności obydwu „światów” społecznych powstaje wrażenie patetycznej bezdystansowości zaklętej przez malarza na płótnie w obliczu wszystkich tych zdarzeń. Jego prace operują tymi samymi immanentnymi założeniami w odniesieniu do procesów komunikacji, co obrazy z mediów masowych: wyróżniają się skromnym, łatwo zrozumiałym językiem obrazu. Jego figuratywne malarstwo zdaje się koncentrować na czysto ‘optycznej sytuacji’ [Deleuze] umożliwiając tym samym widzowi ‘szybką [percepcyjną R.S.] orientację’. Tematy wielu prac u Maciejowskiego powstają dzięki nieprecyzującemu, subiektywnemu doborowi opowiadań i zdarzeń z kręgu jego przyjaciół i znajomych. Jednak oprócz tego sięga szczególnie chętnie po rozległy repertuar motywów uzupełniających do mediów masowych”.
Romana Schuler, Artysta między konsumentem i producentem: O zmediatyzowanych kolektywnych światach obrazów w obrazie, w: „Tak jest. Marcin Maciejowski. Katalog wystawy”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2010, s. 171-172.
olej, płótno; 129 x 151 cm;
sygn. i dat. na odwrocie: M. MACIEJOWSKI 99 / MM.
WYSTAWIANY:
Marcin Maciejowski. Sport i Pielęgnacja, Galeria Zderzak, Kraków - 31.03. - 07.05.2000.
„Maciejowski przetwarza wszystkie interesujące go osobiście scenariusze mediów masowych. Dlatego też w światach jego obrazu pojawiają się zarówno motywy ukazujące nowoczesny, dynamiczny, szykowny life style, jak i sytuacje ludzkie, ukazujące skromne warunki socjalne. Dzięki obrazowej równorzędności obydwu „światów” społecznych powstaje wrażenie patetycznej bezdystansowości zaklętej przez malarza na płótnie w obliczu wszystkich tych zdarzeń. Jego prace operują tymi samymi immanentnymi założeniami w odniesieniu do procesów komunikacji, co obrazy z mediów masowych: wyróżniają się skromnym, łatwo zrozumiałym językiem obrazu. Jego figuratywne malarstwo zdaje się koncentrować na czysto ‘optycznej sytuacji’ [Deleuze] umożliwiając tym samym widzowi ‘szybką [percepcyjną R.S.] orientację’. Tematy wielu prac u Maciejowskiego powstają dzięki nieprecyzującemu, subiektywnemu doborowi opowiadań i zdarzeń z kręgu jego przyjaciół i znajomych. Jednak oprócz tego sięga szczególnie chętnie po rozległy repertuar motywów uzupełniających do mediów masowych”.
Romana Schuler, Artysta między konsumentem i producentem: O zmediatyzowanych kolektywnych światach obrazów w obrazie, w: „Tak jest. Marcin Maciejowski. Katalog wystawy”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2010, s. 171-172.